1. Naczelnicy gmin nie mogą przekazywać swoich uprawnień do rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej spraw indywidualnych z zakresu wywłaszczeń innym jednostkom organizacyjnym, wobec braku pozytywnego przepisu, który by ich do tego upoważniał.
2. Paragraf 2 ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 sierpnia 1977 r. w sprawie określenia rodzajów spraw należących do administracji państwowej, które z upoważnienia terenowych organów administracji państwowej mogą załatwiać kierownicy terenowych zjednoczeń, przedsiębiorstw, zakładów i instytucji /Dz.U. nr 27 poz. 115 ze zm./ przewiduje możliwość upoważnienia kierowników zarządów gospodarki terenami jedynie do ubiegania się o nabycie lub wywłaszczenie nieruchomości, nie daje natomiast podstaw do upoważnienia kierownika takiego zarządu do wydania decyzji o wywłaszczeniu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał ze względów formalnych zasadność skargi Tadeusza S. na decyzję Wojewody Poznańskiego z dnia 12 stycznia 1982 r. w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Zarządu Gospodarki Terenami w Ś.W. z dnia 24 sierpnia 1981 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądziła od Wojewody Poznańskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Dyrektor Zarządu Gospodarki Terenami w Św. W., decyzją z dnia 24 sierpnia 1981 r. nr ZGT 8213/3/81 wydaną na podstawie art. 1, 2, 7, 8, 15 i 23 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, postanowił:
1/ wywłaszczyć na rzecz Skarbu Państwa teren o powierzchni 60,39 m2 z nieruchomości o całkowitej powierzchni 7.370 m2, położonej w Ś.W., stanowiącej własność nie żyjących Franciszki i Aleksego W., zapisanej w księdze wieczystej pod nr 1853, 1848, 1849, 1846/3, 1846/1, 1855/2, 1855/3 i 1843.
2/ przyznać za wywłaszczoną nieruchomość odszkodowanie w wysokości 146.988 zł,
3/ przekazać na konto Urzędu Miasta i Gminy w Ś. W. kwotę 7.040 zł, stanowiącą zaległość z tytułu podatku od nieruchomości,
4/ przekazać na konto Banku spółdzielczego w Św. W. kwotę 36.030 zł, stanowiącą równowartość kredytu zaciągniętego na budowę budynku gospodarczego,
5/ wypłacić Marianowi P., użytkownikowi terenu, kwotę 38.285 zł, stanowiącą równowartość znajdujących się na terenie drzew, krzewów, roślin oraz parkanu,
6/ przekazać do depozytu sądowego kwotę 65.633 zł, stanowiącą wartość wywłaszczonego gruntu pomniejszoną o kwoty wymienione w pkt 3/ i 4/ z zastrzeżeniem, że jeśli w ciągu 5 lat, licząc od daty wydania decyzji, nie zostaną uregulowane sprawy spadkowe, to wymieniona kwota przejdzie na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 27 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.
W uzasadnieniu faktycznym tej decyzji podniesione zostało, że wywłaszczona nieruchomość jest objęta planem realizacyjnym, zatwierdzonym decyzją byłego Naczelnika Powiatu w Ś.W. z dnia 30 kwietnia 1975 r. nr GKT 412/25/75. Ponieważ starania uprawnionego inwestora o wykup przedmiotowego terenu w drodze dobrowolnej umowy nie dały rezultatu z powodu nie uregulowanego stanu własnościowego nieruchomości, decyzja o wywłaszczeniu tej nieruchomości była konieczna.
Anna i Tadeusz S. w odwołaniu od tej decyzji zakwestionowali obszar wywłaszczonej nieruchomości i wnieśli o jej zmianę w kierunku jego zmniejszenia. Zmiana ta w ich ocenie jest tym bardziej konieczna, że po wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości nie będą mieli dostępu do użytkowanego przez nich na tej nieruchomości budynku gospodarczego. Ponadto odwołujący się podnieśli, że w związku z trudnymi warunkami mieszkaniowymi oczekiwali, iż otrzymają przynajmniej częściowo rekompensatę za wywłaszczoną nieruchomość przez przydzielenie im jednego mieszkania w przewidzianym do budowy domu mieszkalnym, ale takiej rekompensaty nikt im nie zaproponował.
Wojewoda Poznański zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, podzielając zawarte w niej motywy. ustosunkowując się natomiast do wniosku o zmniejszeniu wywłaszczanego terenu podniósł, że jest to niemożliwe, gdyż na obszarze będącym przedmiotem zainteresowania odwołującego się mają być usytuowane urządzenia do odprowadzania ścieków.