skargę Bożeny K. i Moniki K. na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od towarów i usług.
Tezy

Podatnicy objęci zwolnieniem fakultatywnym /art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są zwolnieni od podatku jedynie wtedy, gdy złożą urzędowi skarbowemu - w określonym terminie i według ustalonego przez Ministra Finansów wzoru - oświadczenie o wyborze zwolnienia od podatku; niezłożenie takiego oświadczenia przez podatnika jest jednoznaczne z wyborem przez niego opodatkowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Bożeny K. i Moniki K. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 1 marca 1994 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/4

Urząd Skarbowy w Cz. decyzją nr US II.861/7160/3/93 z dnia 14 grudnia 1993 r., wydaną na podstawie art. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ oraz art. 27 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ustalił spółce cywilnej, której wspólniczkami były Bożena K. i Monika K., z siedzibą w T., prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego kwiatami i upominkami, zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres od lipca do listopada 1993 r. w łącznej wysokości 56 338 000 zł bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. W uzasadnieniu swej decyzji organ podatkowy wyjaśnia, iż opodatkowana spółka osiągnęła w 1992 r. z tytułu handlu kwiatami i upominkami obrót przekraczający 600 mln zł i zgodnie z art. 46 cytowanej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. dokonała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-2 w podatku od towarów i usług oraz do dnia 3 września 1993 r. nie skorzystała z możliwości wyboru zwolnienia przez złożenie druku VAT-6. W dniu 1 grudnia 1993 r. Urząd Skarbowy przeprowadził kontrolę mającą ustalić przyczyny nieskładania miesięcznych deklaracji dotyczących podatku od towarów i usług. W trakcie kontroli ustalono, że podatniczki od dnia 5 lipca 1993 r. do dnia kontroli nie prowadziły rejestrów zakupu i sprzedaży do celów podatku od towarów i usług, naruszając tym samym przepisy art. 27 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. Na podstawie prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów organ ustalił, że obrót osiągnięty w okresie od lipca do listopada 1993 r. wyniósł łącznie 256 083 000 zł, oraz ustalił podatek w łącznej wysokości 56 338 000 zł z zastosowaniem 22 procent stawki, bez prawa obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

W odwołaniu wspólniczki spółki cywilnej wnoszą o uchylenie decyzji w całości, ponieważ została ona wydana bez podstaw prawnych, gdyż wyboru zwolnienia od podatku VAT nie dokonuje się przez złożenie druku VAT-6. Ponieważ odwołująca się spółka wystawiła rachunki uproszczone, przeto nie zostały naruszone przepisy art. 27 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.

Izba Skarbowa w (...), rozpatrując odwołanie Bożeny i Moniki K., decyzją nr WP-I-73-11-28-94 z dnia 1 marca 1994 r., wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa oraz art. 14 ust. 2 i art. 48, art. 27 ust. 4 i 5 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uchyliła zaskarżoną decyzję organu podatkowego I instancji w całości i ustaliła zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres od 5 lipca do 30 listopada 1993 r. w wysokości 46 178 000 zł bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W uzasadnieniu Izba zauważa, że przepis art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy jednoznacznie stanowi, iż podatnicy, u których wartość sprzedaży towarów w poprzednim roku podatkowym wynosiła przeszło 600 mln zł do 4 mld zł, będą zwolnieni od podatku, jeżeli w terminie do ostatniego dnia pierwszego miesiąca roku podatkowego złożą urzędowi skarbowemu oświadczenie według ustalonego wzoru. Podatnicy wykonujący czynności przed wejściem ustawy w życie, którzy wybrali zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu, obowiązani byli zgodnie z art. 48 tej ustawy złożyć oświadczenie w urzędzie skarbowym w terminie 60 dni po dniu wejścia w życie ustawy. Z powodu niezłożenia przez podatniczki oświadczenia o wyborze zwolnienia ich działalność podlegała obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług. Nie prowadząc ewidencji przewidzianej w art. 27 ust. 4 tej ustawy, podatniczki naruszyły obowiązek dotyczący określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, dlatego organ podatkowy zgodnie z art. 27 ust. 5 pkt 1 tej ustawy określił wartość nie ewidencjonowanej sprzedaży i ustalił podatek z zastosowaniem stawki 22 procent bez prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług. W dalszej części uzasadnienia Izba stwierdza, że Urząd Skarbowy błędnie wyliczył wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług, gdyż przyjął za podstawę opodatkowania wartość sprzedaży, gdy tymczasem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Dlatego też łącznie ustalony podatek został obniżony do 46 178 000 zł.

Strona 1/4