1. Rada gminy, wyznaczając inkasentów podatku od posiadania psów, nie jest zobowiązana ani do wcześniejszego uzyskania zgody zainteresowanych podmiotów, ani też do zawarcia z nimi umów cywilnoprawnych.
2. Uchwała rady gminy, nakładająca na inkasentów podatku od posiadania psów obowiązek prowadzenia ewidencji posiadaczy psów oraz wykonywania czynności egzekucyjnych przekracza zakres upoważnienia zawartego w art. 14 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/.
Uchwałą Nr XIX/108/91 z dnia 26 lutego 1991 r. Rada Miejska w St. na podstawie art. 13 i art. 14 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ w par. 1 do par. 4 ustaliła stawki podatku od posiadania psów, natomiast w par. 5 i 6 określiła sposób poboru podatku, terminy płatności, inkasentów oraz ich wynagrodzenie.
W par. 5 pkt 5, 6 i 7 uchwały Rada postanowiła, że: pkt 5 jednostki organizacyjne administrujące budynkami mieszkalnymi prowadzą ewidencję posiadaczy psów, w sposób zapewniający prawidłową realizację podatku. Ewidencja ta powinna w szczególności zawierać:
- imię i nazwisko właściciela psa,
- adres zamieszkania właściciela psa,
- liczbę psów i ich numery ewidencyjne,
- kwotę podatku i datę jego opłacenia,
- kwotę pobranych odsetek za zwłokę.
pkt 6. jednostki organizacyjne administrujące osiedlami wpłacają pobrany podatek na rachunek budżetu miasta w terminie 15 dni po zakończeniu miesiąca, w którym został dokonany pobór.
pkt 7. w razie niezapłacenia podatku przez posiadacza psa w terminie, jednostka organizacyjna administrująca budynkiem kieruje sprawę na drogę postępowania egzekucyjnego.
W par. 6 uchwały Rada ustaliła wynagrodzenie za pobór podatku od posiadania psów w wysokości 5 procent od stawki podatku.
Pismem z dnia 17 kwietnia 1991 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej w St. zwrócił się do Rady Miejskiej w St. z wnioskiem o zmianę, uchylenie względnie stwierdzenie nieważności wymienionej uchwały w części objętej par. 5 i 6, jako naruszającej interes prawny Spółdzielni. Spółdzielnia zarzuciła, że Rada Miejska przekroczyła swoje kompetencje władcze traktując Spółdzielnię na równi z przedsiębiorstwem RBBKiM, dla którego Rada jest organem założycielskim.
Uchwała została podjęta bez jakichkolwiek uzgodnień ze Spółdzielnią co do warunków umownych, niezbędnych do zlecenia czynności objętych uchwałą. Ponadto takie czynności jak wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie mogły być zlecone Spółdzielni, która nie jest wierzycielem należności podatkowych ani jednostką uprawnioną do wystawiania tytułów egzekucyjnych. Wreszcie ustalone w uchwale wynagrodzenie Spółdzielnia uznała za zbyt niskie, podnosząc, że wcześniejsze rozporządzenia Ministra Finansów przewidywały wynagrodzenie tylko za prowadzenie inkasa w wysokości dwukrotnie wyższej, bo według stawki 10 procent od podatku.
Pismem z dnia 14 czerwca 1991 r. Rada Miejska w St. odmówiła zmiany uchwały, powołując się na dołączoną do tego pisma opinię prawną. W opinii opracowanej przez radcę prawnego Urzędu Miejskiego w St. stwierdza się, że kwestionowana przez Spółdzielnię uchwała jest zgodna z prawem, w szczególności z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym oraz art. 14 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Ten ostatni przepis upoważnia radę gminy do zarządzenia poboru podatku od posiadania psów w drodze inkasa, a także do określenia inkasentów oraz wysokości wynagrodzenia za inkaso. Powyższy przepis, tak jak wszystkie przepisy podatkowe należy do dziedziny prawa finansowego, w której organy rządowe albo samorządowe wykonują uprawnienia władcze. W tym zakresie nie jest więc wymagane, tak jak w stosunkach cywilnoprawnych, uzgadnianie z osobą zainteresowaną treści nałożonego na nią obowiązku.