Obowiązek powiadamiania stron o wszystkich czynnościach postępowania /tak, aby strona mogła wziąć w nich udział/ oraz zapoznania z wszystkimi danymi i materiałami w sprawie po zakończeniu postępowania wyjaśniającego dotyczy wszystkich osób będących stronami w postępowaniu podatkowym, mających na celu wymiar opłaty skarbowej /podatku od spadków i darowizn w wypadku darowizny/, a nie tylko tych, do których adresowana jest decyzja wymiarowa.
uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Zaskarżoną decyzją została utrzymana w mocy decyzja Urzędu Skarbowego ustalająca wymiar opłaty skarbowej małżeństwu Z. i M. G. W decyzji tej zamieszczona została informacja o odpowiedzialności solidarnej W. i L. R.
Według ustaleń dokonanych tymi decyzjami, 6.11.1987 r. w Państwowym Biurze Notarialnym zawarta została - pomiędzy małżeństwem L. i W.R. /zbywcy/ a małżeństwem Z. i M. G. /nabywcy/ - umowa kupna sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki o powierzchni 436 m2 zabudowanej domem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym. W umowie tej strony określiły cenę sprzedaży, na kwotę 2.486.000 zł, od której notariusz pobrał stosowną /10 procent/ opłatę skarbową w kwocie 248 tys. zł.
W dalszej części uzasadnienia swej decyzji Izba Skarbowa przytoczyła in extenso treść przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 45 poz. 226/.
W ocenie organu podatkowego wartość nieruchomości podana w umowie znacznie odbiegała od jej wartości rynkowej, wobec czego Urząd Skarbowy wezwał nabywców - Z. i M. G. do podwyższenia wartości nabytej nieruchomości - stosując odpowiednio przepisy art. 8 ust. 4 - ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W odpowiedzi na wezwanie, nabywcy nadesłali do Urzędu Skarbowego pismo, w którym informują, iż cena nieruchomości podana w akcie notarialnym oparta została na wycenie dokonanej na zlecenie L. R. przez Zespół Usług Inwestycyjnych Centrum Usług Techniczno-Organizacyjnych Budownictwa Polskiego Związku Inżynierów i Techników.
W ocenie Urzędu Skarbowego oraz Izby Skarbowej, załączona do wyjaśnienia nabywców opinia /wycena/ - dokonana przez wymieniony Zespół Usług Inwestycyjnych - nie mogła stanowić podstawy do ustalenia wartości rynkowej nieruchomości dla potrzeb wymiaru opłaty skarbowej, zawierała bowiem jedynie wartość techniczną nieruchomości, którą określono według zasad dotyczących ustalenia odszkodowania za grunty podlegające wywłaszczeniu.
W tej sytuacji Urząd Skarbowy skorzystał z uprawnień określonych w art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn powołując biegłych celem dokonania oględzin oraz ustalenia wartości rynkowej nieruchomości w chwili zawierania umowy sprzedaży. Przed wydaniem opinii biegli zapoznali się z oceną techniczną nieruchomości przedłożoną przez nabywców. Na jej podstawie określili stopień zaawansowania budowy domu mieszkalnego w około 45-45 procent stanu pełnego, przyjmując do ustalenia wartości nieruchomości niższy - 40 procent wskaźnik z uwzględnieniem średnich cen rynkowych kształtujących się na tamtejszym terenie w 1987 r. W relacji organów podatkowych I i II instancji, szacunek przeprowadzono w obecności nabywców, którzy po zapoznaniu się z motywami opinii i projektem wymiaru opłaty skarbowej oświadczyli zgodnie do protokołu 23.1.1988 r., iż nie wnoszą zastrzeżeń do wyceny i wyrażają zgodę na dopłatę 262 tys. zł.