Tezy

Jednostki organizacyjne adwokatury, będąc jednostkami gospodarczymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1987 nr 12 poz. 77/, nie są jednostkami gospodarki uspołecznionej w rozumieniu art. 33 par. 1 Kc.

W związku z tym - w świetle art. 40 ust. 1 i 2 powołanej wyżej ustawy - na zespole adwokackim, będącym najemcą lokalu stanowiącego własność okręgowej rady adwokackiej, nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzje organu I instancji w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 1984, 1985 i 1986.

Uzasadnienie strona 1/2

Urząd Skarbowy w Z. decyzjami z dnia 23 marca 1987 r. ustalił wymiar podatku od nieruchomości należnego od Zespołu Adwokackiego w H. za lata 1984-1986 od użytkowanego przez Zespół lokalu Nr 11 w domu Nr 1 przy ul. B. Prusa w H.

Z ustaleń tych decyzji wynika, że wskazany lokal jest własnością Okręgowej Rady Adwokackiej w L., która nabyła go od Państwa za kwotę 2.800.000 zł i od dnia 1 października 1984 r. użytkowany jest on w oparciu o zawartą umowę najmu przez wskazany Zespół. Obowiązek uiszczenia przedmiotowego podatku powstał od dnia 1 października 1984 r. i wymiar jego został ustalony za rok 1984 w kwocie 14.100 zł oraz za 1985 i 1986 r. po 56.000 zł.

Powyższe decyzje zostały utrzymane w mocy przez Izbę Skarbową w Z. decyzją z dnia 26 maja 1987 r., która nie uwzględniając odwołania podatnika w uzasadnieniu decyzji podniosła, że Zespół Adwokacki prowadzi działalność gospodarczą przez odpłatne świadczenie usług prawnych i mając w użytkowaniu przedmiotowy lokal na podstawie zawartej umowy najmu z Izbą Adwokacką w L. zobowiązany jest do opłacania podatku od nieruchomości /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej - t.j. Dz.U. 1987 nr 12 poz. 77/.

Podstawę opodatkowania dla budowli stanowi ich wartość będąca podstawą naliczania amortyzacji, chociażby były one całkowicie zamortyzowane /art. 41 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy/. Stosownie do par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie amortyzacji majątku trwałego jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 72 poz. 320/ podstawą naliczenia amortyzacji stanowi wartość początkowa brutto środków trwałych, którą zgodnie z par. 80 ust. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 16 listopada 1983 r. w sprawie ogólnych zasad prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarki uspołecznionej /M.P. nr 40 poz. 233/ ustala się w wysokości poniesionych kosztów inwestycji. Skoro więc lokal ten nabyty został za 2.800.000 zł, to od tej sumy w myśl powołanych przepisów obliczać należy podatek od nieruchomości. W skardze na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego Zespół Adwokacki w H. zarzuca, iż narusza ona art. 40 ust. 1 powołanej ustawy, bo jest on najemcą przedmiotowego lokalu od Okręgowej Rady Adwokackiej w L., która nie jest jednostką gospodarki uspołecznionej i na niej ciąży obowiązek uiszczania przedmiotowego podatku /ust. 2 pkt 1 powołanego przepisu/ i że podstawę opodatkowania stanowić winna kwota 488.540 zł, bo przedmiotowy lokal jest tej wartości w świetle zapisów zawartych w urządzeniach księgowych jego administratora, to jest Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w H., oraz że bezpodstawnie naliczone zostały od skarżącego odsetki za zwłokę pomimo iż on od początku żądał wydania decyzji wymiarowych przez organy podatkowe, które wstrzymały się z podjęciem tych decyzji, że wreszcie w przypadku gdy podatnikiem byłby wynajmujący to wymiar tego podatku byłby znacznie niższy, gdyż nie przekraczałby otrzymywanego czynszu. Wnosi skargę o uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji organu I instancji.

Strona 1/2