Gospodarka mieniem państwowym i komunalnym, w tym gospodarka nieruchomościami nierolnymi, Gospodarka gruntami
Tezy

Przewidziane w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ opłaty adiacenckie mają charakter obligatoryjny.

Obowiązek ich uiszczenia istnieje niezależnie od tego czy właściciel nieruchomości ma zamiar z wybudowanych urządzeń korzystać.

Uzasadnienie

Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym decyzją wydaną na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości i art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, po rozpoznaniu odwołania Małgorzaty i Andrzeja M. od decyzji Zarządu Miasta, ustalającej od odwołujących, jako właścicieli nieruchomości, opłatę adiacencką w kwocie 1.914.250 zł z tytułu wybudowania we wskazanej ulicy sieci wodociągowej, orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.

W motywach decyzji ostatecznej podniesiono, iż bezsporne jest, że w ulicy została kosztem miasta pobudowana sieć wodociągowa. Przy tej ulicy położona jest nieruchomość odwołujących się, do której istnieje możliwość doprowadzenia zaopatrzenia w wodę ze wskazanej sieci wodociągowej. W związku z tym, w świetle art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, ciąży na odwołującym się obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej, której wysokość ustalona została zgodnie z par. 2 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wysokości udziału w kosztach budowy urządzeń komunalnych, energetycznych i gazowych /Dz.U. nr 72 poz. 314 ze zm./.

W skardze na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego Małgorzata i Andrzej M. wnoszą o jej uchylenie, bowiem wybudowana sieć wodociągowa jest dla nich zbędna, gdyż ich nieruchomość stanowi las i do niej nie będą oni doprowadzać z tej sieci wody. Nadto budowa tej sieci nie była z nimi uzgodniona i koszty związane z jej budową poniesione być winny przez osoby zamieszkujące przy tej ulicy.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, podtrzymując pogląd wyrażony w motywach zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Dokonując kontroli zaskarżonej decyzji w zakresie jej zgodności z przepisami obowiązującego prawa podnieść należy, że w myśl art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości wszyscy właściciele gruntów, przy których pobudowane zostały urządzenia komunalne /ulice, sieci wodociągowe i kanalizacyjne, energetyczne i gazowe/ obowiązkowo uczestniczą w kosztach budowy tych urządzeń odpowiednio do wzrostu wartości ich nieruchomości, jeśli istnieje możliwość korzystania z tych urządzeń przez właścicieli tych nieruchomości. Są to tzw. opłaty adiacenckie, a obowiązek ich uiszczania ciąży na każdym właścicielu nieruchomości, przy której zostały pobudowane wskazane urządzenia, bez względu na to - czy właściciel nieruchomości chce z nich korzystać, jeśli tylko istnieje możliwość korzystania z nich przez podłączenie się do nich. Wola właściciela nieruchomości w tym przedmiocie nie zwalnia go od obowiązku uczestniczenia w kosztach budowy takich urządzeń.

W sprawie bezsporne jest, że nieruchomość skarżących położona jest przy ulicy, w której wbudowana została sieć wodociągowa i skarżący mają możliwość podłączenia się do tej sieci, a przez to - w świetle powołanego przepisu - zobowiązani są do partycypacji w kosztach jej budowy w postaci opłat adiacenckich. Opłaty te ustalone zostały zaskarżoną decyzją zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. /Dz.U. nr 72 poz. 314 ze zm./.

Wynika z powyższego, że decyzja zaskarżona jest zgodna z przepisami prawa, a przez to skarga na nią, jako nie mająca uzasadnionych podstaw ustawowych, na podstawie art. 207 par. 5 Kpa podlega oddaleniu.

Strona 1/1