Podmiotem zwolnienia od cła przywozowego, o którym mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, może być tylko spółka utworzona na podstawie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./.
Bank utworzony na mocy przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 4 poz. 21 ze zm./ nie jest takim podmiotem.
oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z 31.8.1994 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 67 poz. 288 ze zm./, art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ oraz art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/ Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w T zawartą w zgłoszeniu celnym z 13.9.1991 r. wymierzającą należności celne od Banku SA w L.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podniesiono między innymi, że Bank SA został utworzony na podstawie decyzji nr 4 Prezesa Narodowego Banku Polskiego z 24.11.1990 r., a zatem może ubiegać się o zwolnienie od cła na podstawie art. 37 ust. 5 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym.
Zwolnieniu od cła na mocy ww. art. 37 ust. 5 podlegają maszyny, urządzenia i wyposażenie oraz inne środki przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej nabyte przez Spółkę w okresie 3 lat od jej utworzenia.
Z decyzji nr 4 Prezesa Narodowego Banku Polskiego w sprawie utworzenia banku z udziałem kapitału zagranicznego wynika, że Bank SA prowadzi działalność w zakresie oznaczonym w dziale III niniejszego zezwolenia.
Sprowadzone przez Bank SA towary takie jak wykładziny i inne nie mogą być zwolnione od cła, bowiem zgodnie z cytowanym art. 37 ust. 5 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym, zwolnieniu od cła podlegają jedynie towary służące do prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z posiadanym zezwoleniem /w przedmiotowej sprawie z decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego/, a nie towary będące przedmiotami tej działalności, jak to ma miejsce w sprawie ww. towarów, sprowadzonych przez Bank SA. W tej sytuacji zgodnie z art. 23 ust. 1 Prawa celnego wymierzono cło według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu dokonania zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących.
Skargę na powyższą decyzję wniósł Bank SA w L. wnosząc o uchylenie decyzji obu instancji.
W uzasadnieniu skargi podano, że organy obu instancji niewłaściwie zinterpretowały cytowany art. 37 ust. 5.
Zgodnie z orzeczeniem NSA /wyrok z dnia 4 sierpnia 1992 r., III SA 584/92/ "zakres zwolnień od cła na podstawie art. 37 ust. 5 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym jest taki sam, jaki miał miejsce na podstawie art. 30 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych".
W dotychczasowej praktyce NSA wyjaśnił też, że na tle art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych, konieczne jest dokonanie rozróżnienia między przedmiotami przeznaczonymi do prowadzenia działalności gospodarczej i przedmiotami będącymi przedmiotem tej działalności. Przepis wyżej cyt. ustawy wymienia najpierw maszyny, urządzenia i wyposażenie, a następnie używa pojęcia inne środki przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej.