Bankowy tytuł wykonawczy wystawiony na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./ i obejmujący zobowiązania dłużnika będącego wspólnikiem spółki cywilnej, nie daje podstawy do prowadzenia egzekucji przeciwko pozostałym wspólnikom spółki także wówczas, gdy są poręczycielami tego zobowiązania.
skargę oddala.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 września 1995 r. Izba Skarbowa w L. - po rozpatrzeniu zażalenia Banku E. Spółka Akcyjna w R. Oddział w L. na postanowienie Urzędu Skarbowego w L. z dnia 19 lipca 1995 r. w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego przeciwko Piotrowi K. - utrzymała w mocy zaskarżone postanowienie.
Do wydania tego postanowienia doprowadziły następujące ustalenia i wnioski.
Na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez Bank przeciwko Piotrowi K. Urząd Skarbowy w L. prowadził postępowanie egzekucyjne. W toku postępowania ustalono, iż dłużnik nie posiada składników majątkowych podlegających egzekucji, wobec czego stosownie do art. 59 par. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji tytuł wykonawczy został zwrócony wierzycielowi, a postępowanie egzekucyjne umorzone. W zażaleniu na to postanowienie wierzyciel wskazał, iż dłużnik jest wspólnikiem spółki cywilnej S. w L. Możliwa jest też egzekucja z nieruchomości dłużnika, a ponadto dłużnik zatrudniony był jako lakiernik samochodowy w spółce cywilnej D. i osiągał tam wysokie wynagrodzenie. Wskazane przez wierzyciela źródła dochodu dłużnika spowodowały przeprowadzenie czynności egzekucyjnych, które nie doprowadziły do skutecznego wyegzekwowania należności. Potwierdzona została jedynie informacja o prowadzeniu przez dłużnika w formie spółki cywilnej firmy budowlanej S., lecz nie stanowi to podstawy skutecznego prowadzenia egzekucji. Za zobowiązania wspólników nie będące zobowiązaniami spółki nie odpowiada spółka majątkiem wspólnym, lecz każdy wspólnik swym majątkiem indywidualnym, którego urząd skarbowy u zobowiązanego nie ustalił. Egzekucja z nieruchomości nie jest w ogóle możliwa w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a poza tym wskazana nieruchomość jest własnością matki zobowiązanego. Dłużnik nigdy nie był zatrudniony w spółce D. W tej sytuacji zaskarżone postanowienie znajduje faktyczne i prawne uzasadnienie w art. 59 par. 1 ust. 9 cytowanej ustawy.
W skardze do Sądu Bank - zarzucając organowi obrazę art. 59 par. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przez przyjęcie nieściągalności dłużnika, pomimo ujawnienia, że posiada on majątek w spółce cywilnej S. w L., i obrazę art. 18 tej ustawy w związku z art. 6 i art. 7 Kpa przez przyjęcie, że norma wyrażona w art. 778 Kpc nie ma zastosowania w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym - wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenia kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżący podnosi, iż istniała możliwość zajęcia wynagrodzenia dłużnika w spółce cywilnej, zysku spółki czy też wierzytelności wspólnika-dłużnika przysługujących mu od spółki. Wskazuje, iż drugim wspólnikiem jest poręczyciel kredytu udzielonego przez Bank dłużnikowi, przeciwko któremu również skierowano tytuł wykonawczy. Egzekucją objęto więc wszystkich wspólników spółki. Stosownie do art. 778 Kpc możliwa jest zatem pełna egzekucja z majątku wspólnego wspólników. Organy błędnie przyjęły, że fakt pozostawania dłużnika w spółce cywilnej pozbawia organ egzekucyjny jakichkolwiek możliwości prowadzenia egzekucji z majątku ruchomego zgromadzonego w spółce, a także wobec wierzytelności dłużnika wobec spółki. Zdaniem skarżącego, wyłączając majątek wspólnika spółki cywilnej spod egzekucji administracyjnej, pomimo wskazanych przez wierzyciela prawnych możliwości pokrycia zobowiązania dłużnika z całego majątku spółki /Bank sporządził i skierował do egzekucji administracyjnej tytuł na drugiego i ostatniego wspólnika tej spółki jako poręczyciela kredytu udzielonego P.K./ organ egzekucyjny naruszył prawną podstawę umorzenia postępowania, jak też art. 7 Kpa. Możliwa jest skuteczna egzekucja wobec dwóch wspólników - jednocześnie dłużników Banku, z będącego w ich wyłącznym władaniu mienia ruchomego /a także wierzytelności/ spółki.