1. Obowiązek podatkowy płatnika z tytułu odpowiedzialności za podatek, do którego obliczenia, pobrania i odprowadzenia jest zobowiązany, odnośnie przychodów z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ powstaje wraz z przychodem i jego wypłatą, czyli wypłatą określonych środków pieniężnych stanowiących przychód podatnika nie mającego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, który to przychód osiągnięty został na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Tak więc nie możliwość przychodu, roszczenie o przychód lub przychód należny, lecz przychód wypłacony z tytułów wymienionych w art. 21 i art. 22 rodzą obowiązki i odpowiedzialność płatnika w świetle art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w nawiązaniu do art. 3 ust. 4, art. 14 ust. 2 i art. 15 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.
2. Przepisy art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 12 umowy międzynarodowej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku z dnia 6 kwietnia 1976 r. /Dz.U. 1979 nr 5 poz. 24/ nie posługują się expressis verbis terminem i konstrukcją umowy leasingu - mówią w tym przedmiocie wyłącznie o przychodach /art. 21/ lub należnościach /art. 12/ z tytułu m.in. użytkowania lub prawa użytkowania urządzenia przemysłowego.
Jeżeli więc umowa leasingowa zawierać będzie takie istotne elementy jak odpłatne korzystanie z rzeczy, czy użytkowanie rzeczy, to niezależnie od jej rodzaju lub /i/ szczegółowego nazwania, jeśli w jej wyniku nie następuje przeniesienie własności, podlegać będzie ocenie na podstawie powołanych przepisów.
3. Wykonywane dla innych celów prace statystyczne nie mogą wpływać stanowiąco na prawo podatkowe i tyczące się niego umowy międzynarodowe, jeżeli zawarte w nich przepisy do nich wyraźnie się nie odnoszą lub nie odwołują.
4. Pojęcie "maszyny szwalnicze" mieści się w znaczącym prawnie terminie "urządzenia przemysłowe" użytym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 12 ust. 3 umowy międzynarodowej z Królestwem Danii.
5. Art. 10 ust. 1 i 2 i art. 12 ust. 1 i 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii nie daje podatnikowi /i płatnikowi/ możliwości wyboru kraju, w którym wykona on swój obowiązek podatkowy.
uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej podatku dochodowego od wypłaconej osobie zagranicznej należności z tytułu zawartej umowy leasingowej; oddala skargę w pozostałej części.
Decyzją z 11.5.1994 r. Urząd Skarbowy w Ł. określił w stosunku do "K" sp. z o.o. - zwanej dalej skarżącym - jako płatnika - podatek dochodowy od wypłaconej osobie zagranicznej należności z tytułu zawartej umowy leasingowej z firmą B.: 72.075.000 zł /według stopy procentowej - 10 procent/ i podatek dochodowy od dochodów z dywidend z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej wypłaconych z 1992 r. spółce Ch. z siedzibą w D. /wspólnikowi skarżącego/, które to wypłaty dokonane zostały w 1992 r. jako dywidendy od zysku za rok 1991 r. - 22.274.000 zł /według stopy procentowej 5 procent/.
W uzasadnieniu wywiedziono m.in., że obowiązek pobrania podatku od wypłaconych duńskiej osobie zagranicznej należności wynikających z umowy leasingowej wynika z art. 21 ustawy z dnia 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/.
Stawka podatku wynika z uregulowań zawartych w art. 12 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatku od dochodów i majątku - podpisanej w Kopenhadze dnia 6 kwietnia 1976 r. /Dz.U. 1979 nr 5 poz. 24/ i wynosi 10 procent.
Ponadto skarżący nie zgłosił i nie wpłacił jako płatnik podatku od wypłaty w 1992 r. spółce Ch. z siedzibą w D. podatku od dokonywanych w 1992 r. wypłat z tytułu dywidendy od zysku za rok 1991, co było jego obowiązkiem w myśl art. 22 i 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stawka podatku od ww. dochodu wynosi 5 procent i wynika z art. 10 ust. 2 powołanej powyżej umowy międzynarodowej.
W odwołaniu od tej decyzji skarżący wniósł o jej uchylenie podnosząc następujące zarzuty:
- umowa leasingowa dotycząca maszyn szwalniczych zawarta została we wrześniu 1989 r. Wypłacona z jej tytułu w 1992 r. kwota należności dotyczyła okresu od 1989 r. do 30.9.1992 r. W chwili zawierania umowy, tj. w 1989 r., przychody z tytułu użytkowania urządzeń przemysłowych osiągane przez osobę zagraniczną nie podlegały opodatkowaniu, a więc zastosowany przez organy podatkowe art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma dla sprawy znaczenia prawnego,
- art. 12 umowy międzynarodowej zawartej z Królestwem Danii przewiduje możliwość alternatywnego opodatkowania: w Polsce lub Danii, a więc uiszczenie podatku przez osobę zagraniczną w kraju jej siedziby zwalniało skarżącego jako płatnika od obowiązku podatkowego,
- analogiczne do powyższych uwagi odnieść należy do podatku z tytułu dywidendy od zysków osoby prawnej, tym bardziej że spółka Ch. uiściła już w swym kraju stosowny podatek dochodowy.