1. Art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie kwalifikuje rodzaju i mocy związku budynku z działalnością gospodarczą podatnika.
Teza o objęciu jego hipotezą pośredniego tylko związku jest więc uprawniona i nie stanowi nadinterpretacji ustawy bądź wykładni nie mającej odniesienia do literalnego tekstu prawa.
2. Brzmienie art. 4 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przeczą możliwości uznania, że na podstawie par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ piwnice w budynkach jako że nie są w nim kondygnacjami, nie stanowią powierzchni użytkowej w rozumieniu cytowanej ustawy podatkowej.
Zakładowa przychodnia zdrowia skarżącego zajmuje się wyłącznie ochroną zdrowia jego pracowników. Z ocenianego postępowania nie wynika, by w przychodni tej wykonywana była odrębna działalność gospodarcza - np. odpłatne świadczenia usług lekarskich na rzecz osób spoza kręgu pracowników skarżącego, wynajmowanie pomieszczeń bądź urządzeń medycznych na rzecz innych podmiotów świadczących usługi lekarskie itp. Powyższy stan rzeczy, o ile nie zostanie zakwestionowany w postępowaniu przeprowadzonym z przyczyn opisanych w pkt 1, daje podstawy do ustalenia i oceny pośredniego związku funkcji zakładowej przychodni lekarskiej z działalnością gospodarczą skarżących zakładów.
Wynika to z obowiązków o charakterze socjalnym, bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony i przeciwdziałania chorobom zawodowym, okresowych badań lekarskich związanych z danym stanowiskiem pracy itp. - pracodawcy - tj. skarżącego, który to przez swoich pracowników wykonuje działalność gospodarczą.
Oprócz tego zapewnienie odpowiedniego stanu zdrowia załogi i kontrola stanu zdrowia, profilaktyka oraz inne funkcje związane z zakładową służbą zdrowia wywierają niewątpliwy wpływ na stan psychofizyczny pracowników a przez to na działalność gospodarczą przy której są oni zatrudnieni.
Bez znaczenia dla ustalenia w kontekście omawianego obowiązku podatkowego z ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. w związku z działalnością gospodarczą jest okoliczność, czy dana nieruchomość lub budynek - np. jak w sprawie niniejszej budynek zakładowej przychodni lekarskiej - przynosi dochody /podobnie - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 kwietnia 1992 r. SA/Po 1736/91/.
Analizowany przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. nie kwalifikuje rodzaju i mocy związku budynku z działalnością gospodarczą podatnika.
Teza o objęciu jego hipotezą pośredniego tylko związku jest więc uprawniona i nie stanowi nadinterpretacji ustawy bądź wykładni nie mającej odniesienia do literalnego tekstu prawa, który w konkretnym przypadku absolutnie jej nie przeczy.
Art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - piwnice jako powierzchnie użytkowe w rozumieniu prawa podatkowego o podatkach i opłatach lokalnych. Niezależnie od rozstrzygnięcia uzasadnionego w pkt 1 i związanych z nim ocen i konstatacji procesowych w zakresie powyższej problematyki prawnomaterialnej, ustosunkowując się co do zasady prawnej do kwestii poruszanych w skardze i decyzjach, podnieść należy, co następuje:
- różnego rodzaju gałęzie prawa posługują się terminami i konstrukcjami: powierzchni użytkowej, lokalu użytkowego, użytkowania wreszcie.
Stwarza to trudność dla prawidłowej i ukonkretnionej wykładni systemowej i porównawczej - do której z tych instancji odnieść "powierzchnię użytkową" z interpretowanej ustawy podatkowej albowiem w zależności od wyboru, jej wyniki z racji specyfiki poszczególnych działów prawa i celów ustanowienia danej instytucji mogłyby być różne.