Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

1. Przy interpretacji terminu "kondygnacja" użytego w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy uwzględniać zastane znaczenie tego terminu występujące w przepisach prawa budowlanego, zgodnie z którymi piwnica nie jest kondygnacją budynku.

2. Konieczność zastosowania wykładni systemowej w przypadku interpretacji przepisów dotyczących podatku od nieruchomości wynika zatem z faktu, że pojęcia występujące w ustawie normującej podatek nie należą wyłącznie do zakresu prawa podatkowego i przy ich wykładni istnieje konieczność odwoływania się do zewnętrznych w stosunku do prawa podatkowego aktów prawnych, w których te pojęcia również występują i często są zdefiniowane.

Uzasadnienie

Istotą rozstrzyganej sprawy jest spór o wykładnię terminu "kondygnacja" użytego przez ustawodawcę w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Zgodnie z treścią tego przepisu, za powierzchnię użytkową budynku w rozumieniu ustawy uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigów.

Należy przy tym podkreślić, że ustawa nie daje legalnej definicji terminu "kondygnacja". Natomiast w art. 3 ust. 4 przytoczonej ustawy, ustawodawca definiuje pojęcie "budynek", stwierdzając że za budynek uważa się obiekt budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe. Budynek w rozumieniu ustawy jest obiektem budowlanym posiadającym cechy wskazane w art. 3 ust. 4. Rozstrzygając zatem spór o znaczenie terminu "kondygnacja", należy odwołać się do przepisów dotyczących szerszego pojęcia, jakim jest "obiekt budowlany" i w drodze wykładni systemowej ustalić znaczenie interpretowanego terminu. "Obiekt budowlany" jest pojęciem z zakresu unormowanego ustawą z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Zgodnie z ustawą, normuje ona między innymi projektowanie, budowę, utrzymanie i rozbiórkę obiektów budowlanych oraz określa w tej dziedzinie zasady działania organów administracji państwowej.

W akcie wykonawczym do ustawy Prawo budowlane, a mianowicie par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ prawodawca stwierdza, że piwnice w budynkach nie stanowią kondygnacji. Ponieważ kondygnacja jest częścią budynku, a budynek w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych jest rodzajem obiektu budowlanego, przy ustalaniu powierzchni użytkowej stanowiącej podstawę opodatkowania należy uwzględnić określenie kondygnacji zawarte w przepisach prawa budowlanego, a dokładnie w par. 4 ust. 2 przytoczonego wyżej rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 17 czerwca 1994 r. /SA/Gd 1412/93/, wysokość podatku od nieruchomości nie jest uzależniona od uzyskanego z niej dochodu. Ustawa wymaga przy ustalaniu podstawy opodatkowania stosowania obiektywnych kryteriów o charakterze technicznym. Konieczność zastosowania wykładni systemowej w przypadku interpretacji przepisów dotyczących podatku od nieruchomości wynika zatem z faktu, że pojęcia występujące w ustawie normującej ten podatek nie należą wyłącznie do zakresu prawa podatkowego i przy ich wykładni istnieje konieczność odwoływania się do zewnętrznych w stosunku do prawa podatkowego aktów prawnych, w których te pojęcia również występują i często są zdefiniowane.

Zwracał już na to uwagę w swoim orzecznictwie NSA. W wyroku z dnia 28 maja 1992 r. /SA/Kr 139/92/ NSA podkreślił konieczność uwzględniania art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163/ przy ustalaniu powierzchni gruntów dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Podobnie jak w rozstrzyganej sprawie, NSA dostrzegł konieczność stosowania wykładni systemowej przy interpretacji pojęć zawartych w ustawowym uregulowaniu podatku od nieruchomości.

NSA uznał, że przy interpretacji terminu "kondygnacja", użytym w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, należy uwzględniać zastane znaczenie tego terminu występujące w przepisach prawa budowlanego, zgodnie z którymi piwnica nie jest kondygnacją budynku. Z tego względu Sąd stwierdził, że zaskarżone decyzje, przez wliczenie do powierzchni użytkowej budynku powierzchni schronu obrony cywilnej, który mieści się w piwnicy, są niezgodne z art. 4 ust. 2 przytoczonej wyżej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Strona 1/1