Tezy

Sprzedaż planu architektonicznego nie jest korzystaniem z praw autorskich w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ i nie stanowi podstawy do odliczenia 50 procent kosztów uzyskania od przychodu z tej sprzedaży.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Tadeusz K. zgłosił 5.5.1993 r. obowiązek podatkowy w zakresie projektowania architektonicznego, zaś 31.12.1993 r. zawiadomił Urząd Skarbowy o zawieszeniu działalności z powodu choroby.

Protokół z kontroli podatkowej księgi przychodów i rozchodów za okres 5.5.-31.12.1993 r. wskazuje na nieskładanie przez Tadeusza K. deklaracji podatkowych za miesiące maj-listopad. Podatnik oświadczył, iż koszty uzyskania przychodu rozliczał w sposób zryczałtowany w wysokości 50 procent - zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Urząd Skarbowy decyzją z 28.3.1994 r. orzekł o ustaleniu zaliczek na podatek dochodowy w wysokości 27.453.000 zł. W uzasadnieniu wskazano na zawyżenie kosztów oraz brak dowodów na poniesione wydatki.

Podatnik prowadzący księgę przychodów i rozchodów nie mógł skorzystać z odliczenia zryczałtowanych kosztów, jakie przewiduje art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/, co potwierdza orzeczenie NSA z dnia 2 czerwca 1993 r., III SA 255/93. Księga prowadzona była wadliwie, a podatnik nie składał deklaracji PIT-5.

W odwołaniu z 24.4.1994 r. Tadeusz K. zarzuca tej decyzji, iż nie wskazuje ona podstawy prawnej, w myśl której nie ma on prawa do dokonywania potrącania kosztów zryczałtowanych w wysokości 50 procent. Powołanie się na linię orzecznictwa NSA - nie ma zdaniem odwołującego się charakteru przesądzającego w jego sprawie. Naczelny Sąd Administracyjny bowiem w swych wyrokach - w tym również przytoczonym - twierdzi, iż art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje twórcom dzieł objętych prawem autorskim prawo do korzystania ze zryczałtowanej formy odliczania kosztów. Działając na tej podstawie Tadeusz K. nie czuł się zobowiązany do wykazywania kosztów uzyskania przychodu, natomiast skrupulatnie wykazywał przychody z tytułu prowadzonej działalności, zaś kontrola została przeprowadzona na jego wniosek.

Projekty architektoniczne wykonywał dorywczo. Już w momencie rejestracji działalności przedstawił Urzędowi Skarbowemu stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w piśmie do SARP z 26.5.1992 r., iż przychody z działalności prowadzonej przez architektów bez zatrudniania pracowników najemnych, z wyjątkiem niezbędnej pomocy technicznej, mogą być uznane za przychody w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast za przedmiot opracowań objętych prawem autorskim uznać należy dokonywanie indywidualnych opracowań architektonicznych na zlecenie lub z własnej inicjatywy. Przychody architektów mogą być traktowane jako przychody z działalności gospodarczej, jeśli będą to zlecenia wykonania projektów przez pracownie architektoniczne.

Izba Skarbowa w decyzji z 31.5.1994 r. utrzymującej w mocy zaskarżoną decyzję wskazała, iż Tadeusz K. prowadził działalność gospodarczą - usługi w zakresie projektowania architektonicznego. Wskazuje na to fakt, iż zlecał tzw. branżystom wykonanie projektów konstrukcji, instalacji elektrycznych itp. Z tego tytułu odprowadzał za nich jako płatnik należny podatek dochodowy. Osoby wykonujące działalność gospodarczą w rozumieniu art. 14, a także wolne zawody obowiązane są do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a więc do udokumentowywania kosztów.

Strona 1/3