Tezy

Warunek uzależniający zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu działalności wymienionej w par. 1 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ od powstania podmiotu gospodarczego po dniu wejścia w życie rozporządzenia, nie ma zastosowania do osób fizycznych, w tym także uzyskujących dochody podlegające zwolnieniu z udziału w spółce nie będącej osobą prawną.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/2

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Spór w rozpatrywanej sprawie dotyczy wyłącznie wykładni prawa, w szczególności par. 2 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./, wydanego na podstawie ustaw z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ i z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./. Okresowo zwolnienia od podatku dochodowego nabyte na podstawie wymienionego rozporządzenia - chociaż zostały uchylone ustawy, na podstawie których wydano to rozporządzenie - zachowały swą moc stosownie do art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Przepis par. 2 ust. 1a rozporządzenia z dnia 6 lutego 1989 r. - jak słusznie podniesiono w skardze - powinien być interpretowany w kontekście pozostałych przepisów rozporządzenia, ale przede wszystkim z uwzględnieniem przepisów ustaw, na podstawie których to rozporządzenie zostało wydane. Dlatego najpierw należy zauważyć, iż za podatnika podatku dochodowego nie można uznać spółki cywilnej. Wykluczały to przepisy art. 1 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym oraz art. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; obecnie zaś wykluczają art. 1 i art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Z tej przyczyny sformułowanie o zwolnieniu od podatku dochodowego użyte w części wstępnej par. 1 ust. 1 rozporządzenia z dnia 6 lutego 1989 r. może odnosić się wyłącznie do podmiotów będących podatnikami podatku dochodowego; przecież nie można zwolnić od podatku kogoś, na kim nie ciąży obowiązek podatkowy, czy inaczej mówiąc - kto nie ma podmiotowości podatkowoprawnej.

Wymieniony przepis stanowi, że zwalnia się od podatku dochodowego dochody osób fizycznych, osób prawnych i prowadzących działalność gospodarczą jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, zwanych dalej "podmiotami gospodarczymi". Z uwagi na to, iż podatnikami podatku dochodowego nie są spółki cywilne - tak samo jak i inne spółki nie będące osobami prawnymi - przez jednostki organizacyjne, o których mowa w przepisie par. 1 ust. 1 rozporządzenia, należy rozumieć wyłącznie jednostki, określone w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. i art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., tzn. te jednostki organizacyjne, do których mają zastosowanie przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli takie, które nie są spółkami nie mającymi osobowości prawnej, w tym spółkami cywilnymi.

Strona 1/2