Skoro skarżący jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, zaewidencjonowaną w ewidencji działalności gospodarczej, to należy go uznać za inną jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 45 Kpa.
Postanowieniem z dnia 6 marca 1995 r. Izba Skarbowa w K. powołując się na przepisy art. 123, art. 58 i art. 59 Kpa odmówiła Janowi S. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego w K. w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc czerwiec 1994 r.
W uzasadnieniu wskazano, iż uwzględniając nawet wyjaśnienia podatnika, że powrócił on z zagranicy w dniu 3 listopada 1994 r. i wcześniej nie mógł złożyć odwołania, to i tak nastąpiło uchybienie terminu określonego w art. 58 par. 2 Kpa.
Odwołanie, jak i wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania, złożył on w dniu 18 stycznia 1995 r. Decyzja wymiarowa została doręczona w dniu 11 października 1994 r.
W złożonej skardze, skarżący wnosił o uchylenie wymienionego wyżej postanowienia. O treści decyzji dowiedział się on bowiem dopiero w dniu 17 stycznia 1995 r., kiedy to otrzymał jej kserokopię w Urzędzie Skarbowym. Wszelkie podpisy złożone w aktach sprawy nie są jego podpisami ani podpisami członków jego rodziny. Uważa, że odbioru korespondencji dokonywała jego księgowa, która okazała się osobą nierzetelną.
W związku z powyższym uważa on, iż wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania jest uzasadniony.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wnosiła o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna. Z wyjaśnień złożonych na rozprawie przez skarżącego wynika, iż podczas jego nieobecności w firmie przebywała księgowa, która odbierała korespondencję. Zgodnie z art. 45 jednostkom organizacyjnym pisma doręcza się w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism. Skarżący jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, zaewidencjonowaną w ewidencji działalności gospodarczej, pod firmą - PPUH - Ślusarstwo, Handel Detaliczny Artykułami Spożywczo-Przemysłowo-Mięsno-Wędliniarskimi. Niewątpliwie należy go uznać za inną jednostkę organizacyjną w rozumieniu powołanego wyżej przepisu prawa. Doręczenie decyzji podatkowej związanej z prowadzoną działalnością nastąpiło w siedzibie firmy. Odbiór korespondencji pokwitował pracownik skarżącego, który mógł korespondencję odbierać. W tej sytuacji niewątpliwie było to doręczenie skuteczne w rozumieniu powołanego art. 45 Kpa. Miało to miejsce w dniu 11 października 1994 r.
Złożenie odwołania w dniu 18 stycznia 1995 r. nastąpiło niewątpliwie z uchybieniem terminu określonego w art. 129 par. 2 Kpa.
Żądanie przywrócenia terminu w przytoczonych okolicznościach nie może być uznane za uzasadnione. Fakt, iż pracownik skarżącego, według jego oceny okazał się nierzetelny, nie może świadczyć o braku winy w zachowaniu terminu do złożenia odwołania. Rzeczą skarżącego, gdyby należycie dbał o własne interesy, było takie zorganizowanie jego firmy, by nie mogło dojść do tego, by istotne dla funkcjonowania zakładu dokumenty nie były mu niezwłocznie przedstawione.
Niezależnie od powyższego, zwrócić należy uwagę, iż wyjaśnienia skarżącego, składane w toku postępowania nie są jednoznaczne i budzą wątpliwości co do swej wiarygodności. W skardze zaznaczył, iż potwierdzenia odbioru decyzji nie dokonał nikt z jego rodziny. Po okazaniu mu tegoż dowodu, stwierdził, iż podpis podobny jest do podpisu jego żony. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż doręczyciel uczynił adnotację na dowodzie doręczenia, iż odbiór korespondencji pokwitowała żona adresata. Sytuacja taka była możliwa, bowiem firma skarżącego ma siedzibę w jego nieruchomości na której zamieszkuje razem z rodziną.
Niezależnie zatem od argumentów podniesionych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia co do uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, stwierdzić należy, iż postanowienie to nie narusza przepisów prawa.