Tezy

Organ podatkowy może stosować sankcję przewidzianą w art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko w przypadku braku ewidencji umożliwiającej określenie przedmiotu i podstawy opodatkowania.

Samo naruszenie obowiązków z art. 27 ust. 4 tej ustawy nie daje podstaw do zastosowania sankcji z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Izba Skarbowa w T. utrzymała w mocy decyzję urzędu skarbowego w sprawie ustalenia należnego podatku od towarów i usług za lipiec 1993 r. w kwocie 10.987.000 zł, sierpień 1993 r. - 11.371.000 zł, wrzesień 1993 r. - 11.904.000 zł, październik 1993 r. - 12.298.000 zł od T.W.

Organ I instancji wydając powyższe rozstrzygnięcie przyjął za podstawę prawną art. 5 ust. 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Uzasadniając decyzję podał, iż przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej T.W. w 1992 r. osiągnął obroty w wysokości 600 mln zł i nie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dalej ustawy o VAT/. W związku z tym cała wartość sprzedaży dokonanej od 5.7.1993 r. podlega opodatkowaniu podatkami i dlatego też na zasadzie art. 49 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powinien składać do 30 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni deklarację VAT-7 i opłacać należny podatek. Ponieważ T.W. nie prowadził ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ustawy, cała sprzedaż podlega opodatkowaniu według stawki 22 procent za miesiące wymienione powyżej.

Izba Skarbowa podzieliła pogląd Urzędu Skarbowego, jednakże z jej decyzją nie zgodził się T.W. i zaskarżył ją do NSA.

Skarżący podniósł, iż 9.12.1993 r. zgłosił się do Urzędu Skarbowego na rozmowę, gdzie oświadczył, że zgłoszenie rejestracyjne VAT złożył 17.6.1993 r. i w tym też dniu chciał złożyć oświadczenie o wyborze zwolnienia od podatku VAT-6, jednakże nie było druków. Również 9.12.1993 r. przedłożył księgi przychodów i rozchodów, a prowadzona w nich ewidencja jest zgodna z wymaganiami ustawy o VAT. Ponieważ podatek został już naliczony, złożył odwołanie prosząc o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT-6, ewidencję zakupów uzupełnioną o brakujące wcześniej wyodrębnienie kwot podatku naliczonego oraz deklaracje podatkowe VAT-7 i oświadczenie, że wynikający z tych deklaracji podatek został zapłacony wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.

T.W. zarzucił również niezasadność zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż dokumenty nie potwierdzają istnienia takiego uchybienia.

Ponieważ Izba Skarbowa pouczyła go o nieprzywracalności przedmiotowego terminu, skarżący wnosi o uchylenie decyzji Izby Skarbowej i przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia. Skarżący zarzuca decyzji Izby Skarbowej również niezgodność z art. 27 ust. 4 i 5 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej przedstawionym przez niego dokumentom.

Ponieważ Izba Skarbowa nie pouczyła go o nieprzywracalności przedmiotowego terminu, skarżący wnosi o uchylenie decyzji Izby Skarbowej i przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia. Skarżący zarzuca decyzji Izby Skarbowej również niezgodność z art. 27 ust. 4 i 5 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej przedstawionym przez niego dokumentom.

Strona 1/3