skargę Tomasza W. na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie ustalenia należnego podatku od towarów i usług.
Tezy

Organ podatkowy może stosować sankcję przewidzianą w art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko wówczas, gdy brak jest ewidencji, która umożliwia określenie przedmiotu i podstawy opodatkowania. Inne naruszenie obowiązków określonych w art. 27 ust. 4 tej ustawy nie daje podstaw do zastosowania powyższej sankcji.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Tomasza W. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 4 marca 1994 r. w przedmiocie ustalenia należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/2

Ostateczną decyzją z dnia 4 marca 1994 r. nr PO. III-823/11-14/94 Izba Skarbowa w (...) utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w T. z dnia 8 grudnia 1993 r. nr DP-730/207, 213-215/93 w sprawie ustalenia należnego od Tomasza W. podatku od towarów i usług za lipiec 1993 r. w wysokości 10 987 000 zł, za sierpień 1993 r. - w wysokości 11 371 000 zł, za wrzesień 1993 r. - w wysokości 11 904 000 zł i za październik 1993 r. - w wysokości 12 298 000 zł.

Wydając powyższe rozstrzygnięcie, organ I instancji przyjął za podstawę prawną art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Uzasadniając zaś decyzję, podał, iż przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Tomasz W. osiągnął w 1992 r. obroty w wysokości 600 mln zł i nie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na zasadzie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. W związku z tym cała wartość sprzedaży dokonanej od 5 lipca 1993 r. podlega opodatkowaniu podatkami i dlatego na zasadzie art. 49 ust. 1 pkt 1 tej ustawy Tomasz W. powinien składać do 30 dnia każdego miesiąca deklarację VAT-7 opłacać należny podatek za miesiąc poprzedni. Ponieważ nie prowadził on ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 powyższej ustawy, cała sprzedaż podlega opodatkowaniu według stawki 22 procent za wymienione wyżej miesiące.

Izba Skarbowa w (...) podzieliła pogląd Urzędu Skarbowego, jednakże Tomasz W. nie zgodził się z jej decyzją i zaskarżył ją do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skarżący podniósł, iż w dniu 9 grudnia 1993 r. zgłosił się do Urzędu Skarbowego w T. na rozmowę. Wówczas oświadczył, że zgłoszenie rejestracyjne VAT złożył w dniu 17 czerwca 1993 r. i w tym samym dniu chciał złożyć oświadczenie o wyborze zwolnienia od podatku VAT-6, jednakże nie było druków. Również w dniu 9 grudnia 1992 r. przedstawił księgi przychodów i rozchodów, a prowadzona w nich ewidencja jest zgodna z wymaganiami ustawy. Ponieważ podatek został już naliczony, złożył odwołanie, prosząc o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT-6, ewidencję zakupów uzupełnioną o brakujące wcześniej wyodrębnienie kwot podatku naliczonego oraz deklaracje podatkowe VAT-7 i oświadczenie, że wynikający z tych deklaracji podatek został zapłacony wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Tomasz W. zarzucił również bezzasadność zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dokumenty nie potwierdzają takiego uchybienia, o jakim mowa w tym przepisie. Ponieważ Izba Skarbowa pouczyła go o nieprzywracalności terminu do złożenia oświadczenia, o którym mowa, skarżący wnosi o uchylenie decyzji Izby Skarbowej i przywrócenie terminu do złożenia tego oświadczenia. Tomasz W. zarzuca decyzji Izby Skarbowej również niezgodność z art. 27 ust. 4 i art. 27 ust. 5 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, gdyż odmówiła ona wiarygodności i mocy dowodowej przedstawionym przez niego dokumentom.

Strona 1/2