Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Obowiązek podatkowy w zakresie podatków od spadku i darowizn, odnośnie darowizny nie zgłoszonej do opodatkowania powstaje z mocy art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ w odniesieniu do osoby, która przed organem podatkowym z własnej inicjatywy powołała się na darowiznę, by osiągnąć określony skutek w toczącym się w odniesieniu do niej postępowaniu przed tym organem.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa w N.S. decyzją z dnia 6 kwietnia 1988 r. zmieniła w części decyzję Urzędu Skarbowego w L. z dnia 5 stycznia 1988 r. i obniżyła skarżącemu Ryszardowi K. podatek od spadków i darowizn z kwoty 3.395.980 zł do kwoty 1.643.734 zł.

Podatek ten wymierzono skarżącemu od otrzymanych przez niego w formie darowizny od dziadka w roku 1965 36.000 dolarów USA. Otrzymanie przez skarżącego tej darowizny ustalono w oparciu o zeznanie skarżącego złożone do protokołu z dnia 8 lipca 1987 r. gdzie przesłuchano go w Izbie Skarbowej w N.S. jako oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 92 par. 1 ustawy karno skarbowej, a także w oparciu o zeznanie jego matki Janiny K. przesłuchanej w charakterze świadka w dniu 15 lipca 1987 r.

Wymiaru podatku dokonano w związku z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/.

Decyzję Izby Skarbowej Ryszard K. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jej uchylenie.

W skardze podniósł, że darowiznę w formie dolarów USA przyjął dla niego od dziadka jego nieżyjący już ojciec, który wszelkie należności podatkowe od tej darowizny uregulował. W drodze darowizny za pośrednictwem rodziców otrzymał od swego dziadka nie 38.000 dolarów USA a tylko 18.000 dolarów USA. Poza tym zarzucił, że wymiar podatku od tej darowizny uległ przedawnieniu.

Izba Skarbowa w N.S. wniosła o oddalenie skargi stojąc na stanowisku, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

W odpowiedzi na skargę podkreślono, że nie dano wiary oświadczeniu matki skarżącego jakoby podatek od tej darowizny uregulowany został w 1965 r.

Zarzut skarżącego o przedawnieniu prawa wymiaru tego podatku jest nieuzasadniony gdyż obowiązek podatkowy powstał w chwilę powołania się skarżącego na tę darowiznę a miało to miejsce w lipcu 1987 r. /protokół z 8.07.1987 r./ k. 1.

Wymiar podatku jest uzasadniony postanowieniem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona gdyż zaskarżoną decyzję wydano z naruszeniem prawa.

Decyzja w przedmiotowej sprawie wydana została przedwcześnie przed wyjaśnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Poza tym materiał dowodowy jest niekompletny. Protokół przesłuchania skarżącego jako "K1" w sprawie karnej skarbowej o niesprecyzowanym przedmiocie, jak wynika z drugiej na tym protokole numeracji "37", został on wyłączony z innych akt, które z niewiadomych przyczyn nie zostały dołączone do niniejszej sprawy. To samo odnosi się do zeznań matki skarżącego słuchanej w charakterze świadka.

Obowiązek podatkowy w zakresie podatków od spadków i darowizn, odnośnie darowizny nie zgłoszonej do opodatkowania powstaje na mocy art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ w odniesieniu do osoby, która przed organem podatkowym z własnej inicjatywy powołała się na darowiznę by osiągnąć określony skutek w toczącym się w odniesieniu do niej postępowaniu przed tym organem.

Za taką wykładnią tego przepisu przemawiają okoliczności, na tle których to rozwiązanie przyjęte zostało w uchwalonej w 1983 r. ustawie o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten miał m. innymi dawać możliwość opodatkowania darowizny, co do której przedawniło się w świetle art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ prawo wymiaru podatku, a na którą to darowiznę powoływano się jako na źródło przychodów w postępowaniu dotyczącym opodatkowania dochodów ze źródeł nieujawnionych /art. 8 ust. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym/.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje w obecnym stanie sprawy podstawy do przyjęcia, że nastąpiło powołanie się skarżącego na darowiznę o jakiej mowa w art. 6 ust. 4 powołanej wyżej ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem art. 7, art. 77 Kpa oraz art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/.

Strona 1/1