Nowa wykładnia przepisów prawnych, dokonana w wytycznych naczelnego organu administracji państwowej, nie stanowi przesłanki do wznowienia postępowania, nie jest bowiem nowym dowodem ani nowym faktem w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marii i Kazimierza małżonków A. na decyzję Wojewody Kieleckiego z dnia 21 stycznia 1982 r. w przedmiocie ustalenia należności i opłat z tytułu nabycia nieruchomości rolnej na cele nierolnicze i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Gminy M.G. z dnia 20 października 1981 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Kieleckiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Aktem notarialnym z dnia 19 maja 1980 r. Maria i Kazimierz małżonkowi A. nabyli działkę oznaczoną numerem 185/3 o powierzchni 990 m2, położoną w E.Rz. gmina M.G. za kwotę dwudziestu tysięcy złotych. Do umowy notarialnej dołączono decyzję Naczelnika Gminy nr 8380/13/80 z dnia 29 lutego 1980 r., zatwierdzającą plan realizacyjny budowy domku letniskowego na tej działce przez Kazimierza A.
Decyzją nr Zn.7014/28/80 z dnia 22 grudnia 1980 r. Naczelnik Gminy M.G. ustalił dla Marii i Kazimierza A. należność z tytułu nabycia gruntów ornych klasy V na cele nierolnicze i nieleśne w wysokości 30.000 zł, a po zmniejszeniu tej kwoty o kwotę wpłaconą poprzedniemu właścicielowi - ustalił do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kwotę 10.000 zł. Tą samą decyzją Naczelnik Gminy zwolnił nabywcę z obowiązku uiszczenia stałych opłat rocznych. Jako podstawę prawną decyzji Naczelnik gminy powołał art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249/ i par. 6-9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1977 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 33 poz. 145/.
Decyzja uprawomocniła się w dniu 16 września 1981 r.
W dniu 20 października 1981 r. Naczelnik Gminy, decyzją nr Zn.7014/28/80/81, wydają na podstawie przepisów powołanych w poprzedniej decyzji i powołanych dodatkowo wytycznych Ministerstwa Rolnictwa - Departament Gospodarki Ziemią z dnia 15 kwietnia 1981 r. GZO.0175-6/81, dotyczących zakresu stosowania przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów, a także art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, orzekł:
1/ wznowienie postępowania w sprawie ustalenia należności i stałej opłaty rocznej z tytułu nabycia działki letniskowej przez Marię i Kazimierza A.,
2/ uchylenie decyzji swojej nr Zn.7014/28/80 z dnia 22 grudnia 1981 r. w części dotyczącej zwolnienia Marii i Kazimierza A. z uiszczenia stałej opłaty rocznej,
3/ ustalenie dla Marii i Kazimierza A. stałej opłaty rocznej w wysokości 3.000 zł, z tytułu użytkowania gruntów rolnych nabytych na cele nierolniczej i nieleśne.
W uzasadnieniu decyzji Naczelnik Gminy stwierdził, że w poprzedniej decyzji nieprawnie zwolniono małżonków A. z obowiązku uiszczania stałej opłaty rocznej, gdyż w myśl art. 10 ust. 1 powołanej ustawy nabywcy gruntów rolnych na cele nierolnicze i nieleśne uiszczają na rzecz Skarbu Państwa należność i stałą opłatę roczną z tytułu ich użytkowania.
Od tej ostatniej decyzji odwołali się Maria i Kazimierz A., wnosząc o jej uchylenie, gdyż działka, którą nabyli, już wcześniej wyłączona była z produkcji rolnej i przeznaczona na cele letniskowe, obecnie zaś jest użytkowana jako ogródek zgodnie z istotnymi potrzebami, nabywcy bowiem nie mają zamiaru budowy domku letniskowego, gdyż są ludźmi starszymi i chorymi.
Decyzją nr Zn.WBG-OT-4412/160/81 z dnia 21 stycznia 1982 r. Wojewoda Kielecki utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu podniósł, że decyzja Naczelnika Gminy, ustalająca stałą opłatę roczną z tytułu nabycia gruntów rolnych na cele rekreacyjne, jest prawidłowa i zgodna z wyjaśnieniami Ministerstwa Rolnictwa.