1. Po zakończeniu roku podatkowego /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.
2. Zgodnie z art. 105 par. 1 Kpa gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z 4.1.1994 r. Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego, którą nie wyrażono zgody na zaniechanie rozliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu uzyskiwanego przez K. S. wynagrodzenia ze stosunku pracy.
W uzasadnieniu stwierdzono, że "po zakończeniu roku podatkowego postępowanie dotyczące zmiany decyzji Urzędu Skarbowego w zakresie zaniechania zaliczek na podatek dochodowy za 1993 r. jest bezprzedmiotowe". Dodano także, iż przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można interpretować rozszerzająco, a wydatki ponoszone przez odwołującego nie podlegają odliczeniu od dochodu na podstawie tego przepisu.
Skarżąc powyższą decyzję do NSA K. S. podniósł, że ponoszone przez niego wydatki na budowę domu wielomieszkaniowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powinny być odliczone od dochodu, gdyż ustawa nie przewiduje, w jakiej formie mają być one ponoszone.
Strona przeciwna podtrzymała swoje stanowisko i wniosła o oddalenie skargi, wywodząc jak w uzasadnieniu decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Trafnie zauważa Izba Skarbowa, iż po zakończeniu roku podatkowego /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.
Jednakże z tego stwierdzenia nie wyciągnięto obligatoryjnych wniosków. Zgodnie bowiem z art. 105 par. 1, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Zaskarżoną decyzję wydano 4.1.1994 r., a więc wtedy, gdy orzekanie w tej sprawie stało się bezprzedmiotowe.
Należało więc umorzyć postępowanie, a nie rozstrzygać sprawę merytorycznie.
Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.