skargę w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Tezy

Zawarte w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uprawnienie podatnika do obniżenia w czasie ściśle oznaczonym kwoty podatku należnego wyłącza taką możliwość w czasie innym niż ustawowo zakreślony.

Stosownie do art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenie kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał rachunek /fakturę lub dokument odprawy celnej/.

Przepis jest jasno sformułowany i wykładnia językowa nie pozostawia żadnych wątpliwości kiedy następuje obniżenie kwoty podatku należnego.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/2

Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego, którą naliczono podatek od towarów i usług za październik 1993 r. należny od Zakładu Przetwórstwa.

W uzasadnieniu stwierdzono, że Spółka pomniejszyła należny podatek za miesiąc październik 1993 r. o podatek naliczony, wynikający z faktur VAT i dokumentów odprawy celnej otrzymanych we wrześniu 1993 r. Naruszono w ten sposób art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Skarżąc powyższą decyzję do NSA Spółka zarzuciła:

- naruszenie prawa materialnego wskutek błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania ww. przepisu przez przyjęcie, że strona skarżąca zawyżyła podatek naliczony w październiku na skutek uwzględnienia kwoty podatku z faktur VAT otrzymanych w miesiącu wcześniejszym,

- naruszenie art. 7 i art. 8 Kpa.

Zdaniem skarżącego pierwszeństwo przy tłumaczeniu przepisów winna mieć wykładnia celowościowa. Celem, jaki przyświecał ustawodawcy przy wprowadzaniu podatku od towarów i usług, była m.in. możliwość odliczenia od podatku należnego kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Gdyby wolą ustawodawcy - w przypadku naruszenia przez podatników art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - było stosowanie sankcji w postaci utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach otrzymanych w poprzednim miesiącu, ustawodawca umieściłby odpowiedni i wyraźny przepis w ustawie.

Organ skarbowy zastosował nieistniejącą sankcję w postaci uznania kwoty odliczonego przez spółkę podatku naliczonego jako jego zawyżenie, podczas gdy w rzeczywistości doszło jedynie do przeniesienia bezspornej jego części z rozliczenia za wrzesień na październik. Sam ustawodawca potwierdził wykładnię celowościową ww. przepisu, dokonując jego nowelizacji.

Także orzecznictwo SN i NSA przywiązuje dużą wagę do wykładni celowościowej i nakazuje stosować art. 7 i art. 8 Kpa.

Strona przeciwna podtrzymała swoje stanowisko i wniosła o oddalenie skargi wywodząc, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Podano, że kwestia odliczenia naliczonego podatku została precyzyjnie określona w przepisach, a zastosowanie wykładni celowościowej prowadziłoby do naruszenia prawa. Pozbawienie skarżącego prawa do odliczenia podatku nie należy traktować jako sankcji. Sankcją byłoby bowiem zastosowanie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał rachunek /fakturę lub rachunek odprawy celnej/.

Strona 1/2