skargę Władysława S. na decyzję Wojewody Nowosądeckiego w przedmiocie czynszu najmu należnego od Ludwiki M.
Tezy

1. Znajdujące się w lokalu mieszkalnym pomieszczenie bez okna nie może być zaliczone do powierzchni mieszkalnej, o jakiej mowa w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, ponieważ nie spełnia - w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 13 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ - warunków dla pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi.

2. Powierzchnia pomieszczenia nie zawierającego okien nie może być brana pod uwagę ani przy zasiedlaniu lokalu mieszkalnego według norm zaludnienia, ani przy ustalaniu czynszu za ponadnormatywną powierzchnię mieszkalną.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Władysława S. na decyzję Wojewody Nowosądeckiego z dnia 23 października 1981 r. GT-V-8130/25/81 w przedmiocie czynszu najmu należnego od Ludwiki M.

Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Krakowie
Uzasadnienie

Prezydent Miasta N.S., decyzją z dnia 4 sierpnia 1981 r. nr GK.V-8133/11/81, ustalił czynsz najmu w kwocie 719 zł za lokal mieszkalny położony w budynku przy ul. N. nr 16 w N.S., składający się z trzech pokoi z kuchnią, a zajmowany - jak wynika z uzasadnienia decyzji - przez Ludwikę M. W ustalonej kwocie czynszu mieściła się należność za najmniejszy pokój o powierzchni 21 m2, stanowiący nadwyżkę pokoi ponad liczbą zamieszkałych osób /w tym trzypokojowym mieszkaniu zamieszkują dwie osoby/. Jak wynika z akt sprawy, właścicielem budynku jest skarżący Władysław S.

Od tej decyzji odwołała się do Wojewody Nowosądeckiego najemca lokalu - Ludwika M. podając, że w zajmowanym przez nią lokalu nie występuje nadwyżka w postaci jednego pokoju ponad liczbę zamieszkałych w nim osób. Mieszkanie to zajmują wprawdzie dwie osoby, ale jeden z pokoi nie ma okna, w związku z czym nie może być uznany za samodzielne pomieszczenie.

Wojewoda Nowosądecki, decyzją z dnia 23 października 1981 r. nr GT.V.8130/25/81, uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Wojewoda przyjął, że skoro z odwołania Ludwiki M. i dodatkowej informacji organu I instancji, sporządzonej na podstawie planu inwentaryzacyjnego tego lokalu, wynika że jeden pokój o powierzchni 21 m2 nie ma okna, to zgodnie z par. 136 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, pokój ten nie odpowiada warunkom pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi i nie może być uznany za izbę mieszkalną. Pokoju tego nie można więc brać pod uwagę przy ustalaniu nadwyżki pokoi ponad liczbę zamieszkałych w danym lokalu osób dla ustalenia dodatkowego czynszu.

Decyzją Wojewody Nowosądeckiego zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego Władysław i Stanisława S., właściciele budynku przy ul. M. nr 16 w N.S., wnosząc o jej uchylenie jako niezgodnej z prawem. Z treści skargi wynika, że nie kwestionują oni faktu, iż jeden z zajmowanych przez Ludwikę M. pokoi nie ma okna, twierdzą jednak, że pokój ten ma dostateczne oświetlenie pośrednie i decyzją z dnia 17 sierpnia 1980 r. nr BUA.III.8382/52/c/80 został zaliczony do powierzchni mieszkalnej spornego lokalu, w związku z czym występuje tam nadwyżka jednego pokoju w stosunku do liczby aktualnie zamieszkałych osób.

Wojewoda Nowosądecki w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w uzasadnieniu swej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja nie narusza prawa i w związku z tym skargę, jako nieuzasadnioną, należało oddalić.

Sąd stanął na stanowisku, że znajdujące się w lokalu mieszkalnym pomieszczenie nie mające okna, nie może być zaliczone do powierzchni mieszkalnej, o jakiej mowa w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, gdyż nie spełnia ono - w świetle przepisów prawa budowlanego - warunków pomieszczenia nadającego się na stały pobyt ludzi. Powierzchni pomieszczenia nie zawierającego okien nie można brać pod uwagę ani przy zasiedlaniu lokalu mieszkalnego według norm zaludnienia, ani też przy ustalaniu czynszu za ponadnormatywną powierzchnię mieszkalną, jak również przy ustalaniu czynszu od nadwyżki pokoi ponad liczbę zamieszkałych w lokalu osób.

Z podanych wyżej powodów uchylenie decyzji organu I instancji przez Wojewodę Nowosądeckiego było w pełni uzasadnione, zwłaszcza że decyzja Prezydenta Miasta N.S. z dnia 4 sierpnia 1981 r. zawierała uchybienie: nie podawała bowiem w sentencji najemcy, któremu ustalony został czynsz za najem lokalu. Błędem dotknięte jest także uzasadnienie decyzji organu I instancji w części, w której dotyczy ono ustalenia powierzchni mieszkalnej spornego lokalu, od której Ludwika M. ma opłacać czynsz najmu według stawek przewidzianych dla powierzchni mieszkalnej ponadnormatywnej.

Organ administracji, przed ponownym wydaniem decyzji w niniejszej sprawie, będzie zobowiązany do przeprowadzenia wizji lokalnej z udziałem stron i przedstawiciela nadzoru budowlanego w celu dokładnego ustalenia stanu mieszkania zajmowanego przez Ludwikę M. w budynku skarżącego.

W świetle powyższych wywodów skargę, jako nieuzasadnioną, należało oddalić zgodnie z art. 207 par. 5 Kpa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Budowlane prawo
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Krakowie