Okoliczność, że dom jednorodzinny znajduje się na terenie przeznaczonym po jego wybudowaniu na cele budownictwa wielorodzinnego, nie jest wystarczającą podstawą do odmowy udzielenia pozwolenia na wykonanie w nim stałej wewnętrznej instalacji gazowej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Barbary i Ryszarda K. na decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w Częstochowie z dnia 8 maja 1986 r. w przedmiocie odmowy pozwolenia na wykonanie przyłącza gazowego i wewnętrznej instalacji gazowej i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Głównego Architekta Wojewódzkiego w Częstochowie kwotę złotych tysiąc osiemset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Decyzją z dnia 8 maja 1986 nr UAN IV 8383/1/61/1102/86 Główny Architekt Wojewódzki w Częstochowie utrzymał w mocy decyzję Architekta Miejskiego w Cz. z dnia 10 lutego 1986 r., odmawiającą Barbarze i Ryszardowi K. pozwolenia na wykonanie przyłącza gazowego i instalacji gazowej wewnętrznej w ich budynku mieszkalnym przy ul. T. w tym mieście. Jako podstawę prawną decyzji organu II instancji powołał art. 21 ust. 1, art. 53 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Organ odwoławczy uzasadnił swoje stanowisko tym, że w obowiązującym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta teren, obejmujący działkę z domem wnioskodawców, przeznaczony został na cele budownictwa wielorodzinnego, a miejscowa spółdzielnia mieszkaniowa otrzymała w 1983 r. sprolongowaną ostatnio, pozytywną informację o terenie, co umożliwia jej przystąpienie do opracowania dokumentacji projektowej budynku mieszkalnego przy ul. T. Wobec tego - ekonomicznie nieuzasadnione jest wykonanie instalacji z przyłączem w obiekcie przewidzianym do rozbiórki.
Barbara i Ryszard K. wnieśli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, żądając uchylenia wydanych decyzji. W skardze poddali w wątpliwość zagrożenia ich nieruchomości z powodu zamierzeń inwestycyjnych, o jakich mowa w decyzjach, ponieważ Spółdzielnia Mieszkaniowa nie występowała dotąd o wywłaszczenie ich nieruchomości ani z nimi w tej sprawie nie pertraktowała. Wskazali przy tym, że obok ich nieruchomości znajduje się nie zabudowana parcela o powierzchni 3000 m2, która wystarczałaby na realizację pojedynczego bloku mieszkalnego, jaki jest przewidziany.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy powtórzył stanowisko z zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Powołanie w zaskarżonej decyzji art. 53 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229/, określające zadania organów nadzoru budowlanego i ich uprawnienia do wydawania stosownych nakazów lub zakazów, są przepisami kompetencyjnymi. W rozpatrywanym stanie faktycznym mogły być one prawidłowo zastosowane tylko w powiązaniu z przepisem prawa materialnego, dającym wprost podstawę do odmowy wydania pozwolenia na budowę przyłącza i instalacji gazowej wewnętrznej. Takiej wartości nie mają - w ocenie sądu - dodatkowo powołane art. 3 i 21 ust. 1 prawa budowlanego. Stanowią one, że obiekty budowlane mogą być budowane wyłącznie na terenach przeznaczonych na ten cel zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym, i że podstawą do ustalenia rozwiązań urbanistycznych i architektoniczno-budowlanych w planie realizacyjnym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Tej treści przepisy mogą uniemożliwić budowę domu jednorodzinnego na terenie przeznaczonym na inne cele, ale nie stoją na przeszkodzie wykonania robót instalacyjnych w obiekcie budowlanym, istniejącym dłużej niż obowiązuje plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego.