Skarga Ryszarda D. na decyzję Wojewody Katowickiego w przedmiocie odmowy wydania uprawnień do wykonywania rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ch., a także
Tezy

Jeżeli osoba zamierzająca wykonywać rzemiosło spełnia warunki określone w ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/, przy czym z jej wniosku wynika, że chodzi o działalność dla której nie jest wymagane zezwolenie, to nie można odmówić tej osobie wydania potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła, powołując się na względy interesu społecznego, to jest na okoliczności nie przewidziane ustawą.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ryszarda D. na decyzję Wojewody Katowickiego z dnia 19 maja 1983 r. w przedmiocie odmowy wydania uprawnień do wykonywania rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ch., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Katowickiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Katowicach
Uzasadnienie

Ryszard D. wystąpił do Prezydenta Miasta Ch. z żądaniem udzielenia mu uprawnienia na wyrób waty z cukru. Decyzją nr HU III c.7610/18/83 z dnia 5 marca 1983 r. Prezydent Miasta Ch. odmówił wnioskodawcy wydania zezwolenia na powyższą działalność, podając jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.

Od tej decyzji odwołał się do Wojewody Katowickiego Ryszard D., zarzucając decyzji organu administracji państwowej stopnia podstawowego to, że opiera się na niesłusznych przesłankach i błędnej podstawie prawnej.

Organ odwoławczy zaskarżony decyzję organu I instancji utrzymał w mocy, podzielając całkowicie jej argumentację faktyczną i prawną, a w szczególności podnosząc, że podjęcie przez wnioskodawcę zamierzonej działalności w zakresie wytwarzania waty z cukru byłoby niezgodne z właściwym zatrudnieniem wykwalifikowanych kadr, ponieważ wnioskodawca ma kwalifikacje technika elektronika, oraz mając na uwadze racjonalną gospodarkę deficytowym surowcem, jakim obecnie jest cukier.

Decyzja ostateczna Wojewody Katowickiego z dnia 19 maja 1983 r. nr HU III c.7659/51/83 została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez Ryszarda D., który domagał się jej uchylenia, jako wydanej z naruszeniem prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Uprawnienie do wykonywania rzemiosła wydaje się w formie:

1/ potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła albo,

2/ zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.

Najprostszą formą uzyskania takiego uprawnienia jest decyzja w sprawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła. Ustawa stanowi, iż potwierdzenie zgłoszenia wykonywania rzemiosła wydaje się na wniosek osoby zainteresowanej, jeżeli przedmiotem jej działalności będzie świadczenie usług dla ludności i rolnictwa, wytwarzanie drobnych artykułów użytkowych przeznaczonych na zaopatrzenie rynku, a także wyrobów o charakterze regionalnym, pamiątkarskim i artystycznym, jeżeli są one wytwarzane osobiście lub przy pomocy członków rodziny pozostających z osobą wykonującą rzemiosło we wspólnym gospodarstwie domowym. jeżeli wniosek odpowiada warunkom ustawy, to nie można odmówić wydania potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła, powołując się na względy interesu społecznego, co jest możliwe tylko w wypadku, gdy chodzi o wydanie zezwolenia na wykonywanie rzemiosła.

Na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 23 kwietnia 1983 r. w sprawie oznaczania rodzajów rzemiosł, określenia uprawnień i kwalifikacji zawodowych wymaganych do ich wykonywania oraz pierwszeństwa kombatantów w uzyskiwaniu zezwoleń na wykonywanie rzemiosła /Dz.U. nr 22 poz. 98/ działalność rzemieślnicza, polegająca na wytwarzaniu waty z cukru, nie wymaga posiadania ani zezwolenia, ani kwalifikacji.

W rozpatrywanej sprawie wnioskodawcy chodziło o wydanie decyzji o potwierdzeniu zgłoszenia wykonywania rzemiosła /art. 4 ustawy/, a nie o decyzję w przedmiocie zezwolenia na wykonywanie rzemiosła. W tej sytuacji należało uznać, że zarówno zaskarżona decyzja Wojewody Katowickiego z dnia 19 maja 1983 r., jak i utrzymana nią w mocy decyzja Prezydenta Miasta Ch. z dnia 5 marca 1983 r., nie mają podstawy prawnej.

Z tych względów, stosownie do art. 207 par. 1 i 3 Kpa, należało stwierdzić nieważność zaskarżonych decyzji, a jednocześnie - na podstawie art. 208 Kpa - orzec od wojewody Katowickiego zwrot kosztów na rzecz skarżącego.

Strona 1/1
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Katowicach