Stosownie do par. 1 ust. 1 zarządzenia nr 17 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 lutego 1959 r. w sprawie trybu postępowania przy uzgadnianiu z urzędami górniczymi pozwoleń na zmianę gospodarczego charakteru nieruchomości położonej w obrębie obszaru górniczego oraz na wzniesienie lub przebudowę budowli i urządzeń na takiej nieruchomości /M.P. nr 15 poz. 164/ spowodowanie takiego uzgodnienia nie należy do strony, która złożyła wniosek o pozwolenie na budowę, lecz do organu, który jest właściwy do rozpoznania wniosku. Strona przy tym nie ma obowiązku skontrolowania, czy organ ten uzyskał wymagane uzgodnienie okręgowego urzędu górniczego. W sytuacji takiej zatem wobec strony nie może mieć zastosowanie art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Kopalni Skalnych Surowców Drogowych w B. na orzeczenie Odwoławczej Komisji do spraw Szkód Górniczych w Katowicach z dnia 25 kwietnia 1982 r. w przedmiocie ustalenia powstania szkody górniczej i wypłacenia odszkodowania.
Orzeczeniem z dnia 25 stycznia 1982 r. Okręgowa Komisja do spraw szkół Górniczych w W. ustaliła istnienie związku przyczynowego pomiędzy robotami górniczymi prowadzonymi przez Kopalnię Skalnych Surowców Drogowych w B. a szkodą powstałą w budynku szklarni, położonej w K. i należącej do Danuty B. Szkoda polegała na uszkodzeniu szyb bądź na ich obsunięciu się. Komisja określiła, że naprawa tej szkody będzie polegać na wypłaceniu odszkodowania, którego wysokość zostanie ustalona w dalszym postępowaniu. W uzasadnieniu tego orzeczenia wymieniona Komisja przyjęła między innymi, że uszkodzona szklarnia została wzniesiona w 1970 r. na podstawie projektu zatwierdzonego przez Wydział Budownictwa i Architektury Byłego Prezydium PRN w Ś. i pozwolenia nr BUP/N/601-132/70, wydanego przez ten Wydział w dniu 17 lipca 1970 r. Okoliczność, że organ, który wydał pozwolenie na budowę szklarni, nie dopełnił obowiązku uzgodnienia tego pozwolenia z Okręgowym Urzędem Górniczym w W., nie może pozbawić właściciela szklarni prawa do domagania się naprawienia szkód, które powstały w następstwie robót górniczych prowadzonych przez Kopalnię.
Odwoławcza Komisja do spraw Szkód Górniczych, rozpoznając odwołanie, w którym Kopalnia Skalnych Surowców Drogowych w B. zarzuciła, że szklarnia została wybudowana bez pozwolenia przewidzianego prawem, skoro nie zostało to uzgodnione z Okręgowym Urzędem Górniczym w W., orzeczeniem z dnia 23 kwietnia 1982 r. utrzymała w mocy orzeczenie organu I instancji, podzielając w uzasadnieniu jego stanowisko.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na to orzeczenie Kopalnia Skalnych Surowców Drogowych w B. zarzuciła, że decyzja organu II instancji została wydana z naruszeniem przepisów art. 54 i art. 66 prawa górniczego, gdyż uszkodzona szklarnia została wybudowana bez pozwolenia wymaganego przepisami prawa, pozwolenie bowiem na budowę szklarni zostało wydane bez uzgodnienia z Okręgowym Urzędem Górniczym w W., i stanowi to podstawę do wznowienia postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest uzasadniona. Sporna szklarnia została wybudowana w 1970 r., a zatem w sprawie pozwolenia na budowę miały zastosowanie przepisy obowiązujące w tym czasie, podczas gdy skarżąca kopalnia powołuje się na obecnie obowiązujące przepisy, a mianowicie na art. 37 ust. 1 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229/. Nie ma to jednak istotnego znaczenia, albowiem obowiązujące w 1970 r. w tym zakresie przepisy, a mianowicie art. 29 ust. 1 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1961 nr 23 poz. 113/ i art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 7 poz. 46 ze zm./, odpowiadają co do treści obecnie obowiązującym przepisom.