Zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy z dnia 21 czerwca 1986 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania /Dz.U. 1989 nr 62 poz. 374/ możliwe jest opodatkowanie w obu krajach równocześnie i nie stanowi to naruszenia zasady unikania podwójnego opodatkowania, ale uwzględnia interesy fiskalne obu państw, zawierających umowę.
Dochód ten nie będzie przy tym opodatkowany podwójnie, gdyż interesu podatnika chroni art. 23 umowy, dający podatnikowi prawo odliczenia przy opodatkowaniu się w swoim kraju kwoty podatku uiszczonego już w kraju powstania przychodu.
oddala skargę w przedmiocie określenia wysokości nie pobranego przez spółkę jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od należności licencyjnych za rok 1992.
Zaskarżona decyzja Izby Skarbowej w K. z dnia 16 września 1994 r. (...) utrzymana została w mocy decyzja Urzędu Skarbowego w C. z dnia 27 czerwca 1994 r. (...), określająca wysokość nie pobranego przez Fabrykę Kabli SA w C., jako płatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego od należności licencyjnych za rok 1992 r. na kwotę 61.381.000 zł.
Organ I instancji, opierając się na ustaleniach kontroli, przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w K., stwierdził, że Fabryka Kabli SA w C. nie dopełniła obowiązku wynikającego z art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, gdyż nie pobrała zryczałtowanego podatku od wypłaconej w dniu 29 lipca 1992 r. należności licencyjnej w kwocie 613.813.000 zł firmie "F" w T. z tytułu użytkowania urządzenia przemysłowego na podstawie umowy leasingowej Nr FFK/116/92 z dnia 13 marca 1992 r. Jako podstawę prawną swej decyzji Urząd Skarbowy powołał art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, art. 3 ust. 2 i art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ oraz art. 12 ust. 1 i 2 umowy z dnia 21 czerwca 1986 r. zawartej między Rządem PRL a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania /Dz.U. 1989 nr 62 poz. 374/.
Odwołując się od decyzji organu I instancji Fabryka Kabli zarzuciła, iż naruszony został przepis art. 7 Kpa, gdyż nie wyjaśniono czy zagraniczny leasingodawca nie uiścił w swoim kraju podatku dochodowego z tytułu otrzymanych należności licencyjnych. Przedkładając zaś oświadczenia firmy włoskiej z dnia 13 marca 1992 r. i 25 listopada 1993 r. wskazała, że skoro podatek dochodowy został zapłacony we Włoszech to nie było obowiązku pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce. Z treści art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko - włoskiej z dnia 21 czerwca 1985 r. Fabryka Kabli wprowadziła wniosek, że opodatkowanie należności licencyjnych dopuszczalne w obu umawiających się Państwach oznacza opodatkowanie albo w jednym albo w drugim z tych państw. W przeciwnym razie naruszona zostałaby zasada unikania podwójnego opodatkowania.
Izba Skarbowa w K. nie uwzględniła tego odwołania i utrzymała w mocy decyzję I instancji, poprawiając jedynie wadliwa podstawę prawna z art. 5 ust. 2 na art. 15 w związku z art. 14 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. W uzasadnieniu wskazała, że art. 12 umowy polsko - włoskiej nie wyłącza opodatkowania dochodu z tytułu należności licencyjnych w Państwie, w którym dochód powstał, ogranicza jedynie wysokość podatku do 10 proc. kwoty przychodu brutto. Równocześnie art. 23 ust. 3 umowy daje prawo potrącenia przy obliczaniu podatków dochodowych podatku zapłaconego w Polsce, co gwarantuje uniknięcie podwójnego opodatkowania. W świetle tych przepisów oraz art. 21 i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oświadczenie firmy "F" o uiszczeniu we Włoszech należnego podatku nie ma znaczenia dla obowiązku płatnika zryczałtowanego podatku w Polsce.