Skarga Jana i Józefy małżonków B. na decyzje Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w Bielsku-Białej w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego za 1978 i 1981 r. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzających ją decyzji Prezydenta Miasta B.
Tezy

Artykuł 8 ust. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339/, w brzmieniu nadanym przez art. 50 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/, nie pozwala na opodatkowanie wydatków poniesionych ze środków nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, jeżeli nie zostało udowodnione ich dokonanie w danym roku podatkowym.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jana i Józefy małżonków B. na decyzje Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w Bielsku-Białej z dnia 13 grudnia i z dnia 29 grudnia 1983 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego za 1978 i 1981 r. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję z dnia 13 grudnia 1983 . oraz na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji z dnia 29 grudnia 1983 r. i poprzedzających ją decyzji Prezydenta Miasta B.-B. z dnia 9 listopada 1982 r. oraz Urzędu Skarbowego w B.-B. z dnia 15 sierpnia 1983 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w Bielsku-Białej kwotę złotych dwadzieścia dziewięć tysięcy sto tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.

Uzasadnienie strona 1/3

Z przedmiotów objętych depozytem sądowym, wchodzących w skład masy spadkowej po Marcie B., małżonkowie Jan i Józefa B. wyłączyli w 1981 . biżuterię wartości /według ówczesnej wyceny/ 1.320.000 zł, jako nabytą wcześniej i stanowiącą własność ich rodziny. Ujawnienie posiadania biżuterii znacznej wartości spowodowało wszczęcie wobec ich postępowania podatkowego w celu ustalenia, czy poniesione wydatki znajdują pokrycie w ujawnionych źródłach przychodów. W toku tego postępowania organy podatkowe obu instancji uznały między innymi, że na koszty utrzymania i zakup mieszkania Jan i Józefa B. mieli w 1978 r. tylko częściowe pokrycie w bieżących dochodach, przeto wyliczony niedobór opodatkowany został podatkiem dochodowym. Ustalająca ostatecznie ów wymiar, Podatkowa Komisja Odwoławcza przy Izbie Skarbowej w Bielsku-Białej przyjęła, że zarobki obojga podatników i renta Józefy B. za ten rok podatkowy wynosiły 89.400 zł, wydatki zaś na koszty utrzymania /60.000 zł/ i na zakup mieszkania /89.500 zł/ wynosiły łącznie 149.500 zł. C zaś tyczy się biżuterii wyłącznej z depozytu sądowego, organ podatkowy pierwszej instancji /prezydent Miasta B.-B./ przyjął w poczet dowodów posiadane przez podatników dowody nabycia we wcześniejszych latach /nie podlegających opodatkowaniu z powodu przedawnienia/ niektórych pozycji oraz zeznania świadków o nabyciu przez małżonków B. we wcześniejszym okresie dalszej części tej biżuterii i uznał w decyzji z dnia 9 listopada 1982 r., że podatnicy jednak nie wykazali wcześniejszego nabycia biżuterii o wartości ogółem 563.332 zł, oraz przyjął w konsekwencji, że datą nabycia jest data ujawnienia jej posiadania, czyli 1981 r. Tę kwotę, to jest 563.330 zł, poddano opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu poniesienia wydatków z nie ujawnionych źródeł przychodów, uznając, że skromne bieżące dochody podatników nie pozwalały im na większe oszczędności, a więc na zakup biżuterii.

Organ odwoławczy ocenił krytycznie zebrany przez organ pierwszej instancji materiał dowodowy, a głównie niektóre z zeznań świadków, i polecił dokonać wymiaru uzupełniającego, co decyzją z dnia 15 sierpnia 1983 r. uczynił Urząd skarbowy w B.-B. W wyniku wymiaru uzupełniającego opodatkowaniu poddana została kwota 851 tys. zł. organ odwoławczy w swej ostatecznej decyzji wydanej w wyniku odwołania małżonków B. uznał, że opodatkowaniu podlega kwota 810 tys. zł, jako odpowiadająca wartości biżuterii, co do której podatnicy nie przedstawili dowodów nabycia. założono więc, że została ona kupiona w 1981 r. z nie ujawnionych źródeł przychodów, i wymierzono podatek dochodowy z tego tytułu w wysokości 592.300 zł.

W skargach do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje dotyczące lat 1978 /decyzja z dnia 13 grudnia 1983 r./ i 1981 /decyzja z dnia 29 grudnia 1983 r. - obie o nr 4a-3252/1-102/83/, podobnie jak we wnoszonych w toku postępowania podatkowego odwołaniach, zawarli skarżący twierdzenia, że stać ich było na kupno mieszkania z otrzymywanych zarobków, a biżuterię kupowali od daty ślubu /1958 r./ do połowy lat siedemdziesiątych po cenach wówczas znacznie niższych niż przyjęte ceny z 1981 r., przy czym ich ówczesne dochody były znacznie wyższe. Wnieśli przeto o uwzględnienie skarg, albowiem zakończone zaskarżonymi decyzjami postępowanie podatkowe było w ich wypadku bezprzedmiotowe.

Strona 1/3