1. Postanowienia uchwały rady gminy ustalające określoną należność pieniężną za prowadzenie działalności handlowej w miejscach do tego nie wyznaczonych są sprzeczne z prawem, gdyż wykraczają poza upoważnienie zawarte w art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Uchwalenie uchwałą sankcji w wysokości nie przewidzianej przez ustawodawcę oraz przejęcie przez radę miejską roli organu wymierzającego grzywnę narusza podstawowe zasady praworządnego wymiaru sprawiedliwości.
2. Interes prawny, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym w odróżnieniu od interesu strony z art. 28 Kpa jest interesem o charakterze grupowym, zbiorowym.
(...) Przepis art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym stanowi, że w zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub w innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla "zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego". Stosownie natomiast do ust. 4 tegoż przepisu, przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 3, mogą przewidywać za ich naruszenie karę grzywny wymierzoną w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach.
Uwzględniając wyżej wspomniane intencje rady miejskiej, pragnącej w sposób zorganizowany zaprowadzić w mieście ład w zakresie ulicznego handlu, wobec braku odpowiedniej regulacji prawnej w odrębnych przepisach powszechnie obowiązujących, zasadnym było zamieszczenie w uchwale (...) przepisu porządkowego stanowiącego o zakazie prowadzenia działalności handlowej w miejscach dla tych celów nie wyznaczonych. Sprzeczne jednak z prawem, gdyż wykraczające poza ramy upoważnienia z art. 40 ust. 4 ustawy o samorządzie terytorialnym jest ustalenie w tym postanowieniu uchwały - należności o określonej wartości, za prowadzenie działalności handlowej w miejscach do tego nie wyznaczonych.
Podejmując tego rodzaju postanowienie uchwały - rada miejska wbrew woli ustawodawcy - przejęła na siebie rolę organu wymierzającego grzywnę i to w wysokości nie przewidzianej przez ustawodawcę za naruszenie przepisu porządkowego. Stanowiąc o tego rodzaju sankcji uchwała ta naruszyła podstawowe zasady składające się na pojęcie praworządnego wymiaru sprawiedliwości, sprowadzające się do prawa obrony, gradacji winy i wreszcie odwołanie się do organu II instancji.
Tego rodzaju tryb wynika z powołanego wyżej przepisu art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., który przewidując karę grzywny /jaka winna być jedynie zasygnalizowana w postanowieniu stanowiącym o zakazie handlu w miejscach do tego nie wyznaczonych/, wręcz stwierdza, że za naruszenie przepisu porządkowego wymierzona będzie kara grzywny w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach. (...)