Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatkowe postępowanie, Administracyjne postępowanie
Tezy

Niewniesienie przez stronę odwołania od decyzji organu podatkowego wydanej w trybie art. 174 Kpa /uwzględniającej wymiar uzupełniający/ wywołuje ten skutek, że organ odwoławczy nie jest uprawniony do rozpoznania odwołania od decyzji ustalającej pierwotny wymiar, który został wchłonięty przez nową decyzję łącznie z wymiarem uzupełniającym.

Uzasadnienie

Urząd Skarbowy w S. decyzją z 3.07.1983 r. nr 34/83 wymierzył Jerzemu S. podatek dochodowy za 1982 r. w kwocie 369.600 zł. Podatkowa Komisja Odwoławcza przy Izbie Skarbowej w B. rozpatrując wniesione odwołanie Jerzego S. stwierdziła, że zobowiązanie podatkowe zostało ustalone w niższej wysokości aniżeli to wynika z obowiązujących przepisów, w związku z czym decyzją z 30.04.1983 r. zwróciła sprawę Urzędowi Skarbowemu w S. celem dokonania wymiaru uzupełniającego w podatku dochodowym oraz zmiany w tym zakresie decyzji dotychczasowej. Urząd Skarbowy w S. decyzją z 17.10.1983 r. dokonał wymiaru uzupełniającego w podatku dochodowym za 1982 r. w kwocie 11.050 zł i zmienił swoją decyzję z 3.07.1983 r. w ten sposób, że zobowiązanie podatkowe ustalił na kwotę 380.650 zł.

Decyzja ta została doręczona Jerzemu S. z pouczeniem o przysługującym mu prawie odwołania, jednakże podatnik z uprawnienia tego nie skorzystał. Podatkowa Komisja Odwoławcza przystąpiła do rozpatrzenia odwołania Jerzego S. od decyzji Urzędu Skarbowego w S. 3.07.1983 r. - ustalającej pierwotny wymiar podatku dochodowego i decyzją z 30.11.1983 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z 3.07.1983 r.

Na powyższą decyzję Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w B. Jerzy S. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, kwestionując w niej zasadność obciążenia go podatkiem dochodowym, gdyż - jak twierdzi w skardze - organy podatkowe bezpodstawnie przyjęły, że nie posiada pokrycia na poniesione 1982 r. wydatki.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w B. wydana została z rażącym naruszeniem prawa, które Sąd nie będąc związany granicami skargi /art. 206 Kpa/ zmuszony jest stwierdzić z urzędu.

W sytuacji, gdy w toku postępowania odwoławczego organ rozpatrujący odwołanie stwierdzi, że zobowiązanie podatkowe zostało ustalone w kwocie niższej, niż to wynika z obowiązujących przepisów - zwraca na podstawie art. 174 Kpa sprawę organowi podatkowemu pierwszej instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego oraz zmiany w tym zakresie dotychczasowych decyzji. Od nowej decyzji służy odwołanie, które podlega rozpatrzeniu łącznie z odwołaniem wniesionym od decyzji ustalającej pierwotny wymiar.

W sprawie niniejszej nowa decyzja Urzędu Skarbowego w S. z 17.10.1983 r., ustalająca na nowo wymiar podatku dochodowego, została doręczona Jerzemu S. wraz z pouczeniem o przysługującym mu środku odwoławczym.

Zaniechanie przez Jerzego S. skorzystania z przysługującego odwołania od tej decyzji wywołało ten skutek, że organ odwoławczy nie był uprawniony do rozpoznania odwołania od decyzji ustalającej tylko pierwotny wymiar, który został wchłonięty przez nową decyzję łącznie z wymiarem uzupełniającym.

Podatkowa Komisja Odwoławcza rozpoznając sprawę w postępowaniu odwoławczym pomimo braku odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego w S. z 17.10.1983 r. dopuściła się rażącego naruszenia prawa, dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 3 w związku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa orzekł jak w wyroku, orzekając o kosztach postępowania w myśl art. 208 Kpa.

Strona 1/1