Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Wszystkie wydatki, związane z zawarciem umowy leasingu operacyjnego, w tym także tzw. kaucja zwrotna powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Nie ma podstaw do rozdzielania poszczególnych wydatków wynikających z zawarcia tej umowy, i przyjmowania, że część z nich stanowi koszty uzyskania przychodu, zaś część /kaucja zwrotna/ nie jest kosztami uzyskania przychodu.

Uzasadnienie strona 1/7

Urząd Skarbowy w W. decyzją z dnia 23 lutego 1994 r. ustalił Józefowi G. zobowiązanie w podatku dochodowym za rok 1992 r. z tytułu prowadzenia przedsiębiorstwa Przetwórstwa Rybnego w B. w wysokości 1.575.608.000 zł. Dochód podlegający opodatkowaniu ustalono jako różnicę pomiędzy obrotem a kosztami uzyskania przychodu skorygowanymi przez Urząd Skarbowy w wysokości 2.953.544.745 zł. Nie uznano następujących kosztów:

1/ odpisów amortyzacyjnych zawyżonych o kwotę 29.099.451 zł,

2/ na nabycie środków trwałych w łącznej kwocie 94.770.000 zł,

3/ umowy leasingu operacyjnego dotyczącego samochodu osobowego marki Mercedes 500 SEL w wysokości 1.604.773.810 zł,

4/ kaucji zwrotnej w wysokości 201.216.285 zł od umów leasingu operacyjnego na swa samochody ciężarowe marki Mercedes,

5/ reprezentacji i reklamy przekroczonych o kwotę 752.606 zł,

6/ opłaty skarbowej w wysokości 9.348.000 zł od umowy dzierżawy,

7/ przedpłaty na cło za rok 1993 w kwocie 53.376.000 zł,

8/ nabycia działki w kwocie 70 mln zł i opłaty skarbowej od tej umowy w wysokości 2.950.000 zł,

9/ ubezpieczenia za rok 1993 samochodu BMW będącego własnością Krystyny G. w wysokości 3.322.000 zł,

10/ rachunku za hotel w wysokości 900.000 zł z powodu podwójnego ujęcia w koszty,

11/ cła w wysokości 35.046.000 zł,

12/ kwoty 24.674.560 zł stanowiącej wartość zapasu etykiet na dzień 31 grudnia 1992 r.,

13/ odsetek od budżetu z tytułu nieterminowych wpłat należności w wysokości 22.383.250 zł,

14/ mandatów karnych na kwotę 1.856.800 zł,

15/ wydatkowanych na zakup materiałów i narzędzi w wysokości 497.548.230 zł,

16/ związanych z używaniem samochodu w wysokości 87.239.100 zł,

17/ w wysokości 204.530.150 zł z powodu nie ujęcia w spisie z natury na dzień 31 grudnia 1992 r. stanu remontowego w poszczególnych filiach przedsiębiorstwa,

18/ amortyzacji środków trwałych w wysokości 1.562.500 zł należących do spółki z o.o.,

19/ w wysokości 14.395.300 zł dotyczących wydatków poniesionych na zainstalowanie napełniarki do Hultirac, zaliczkę, roboty teletechniczne przy montażu centrali telefonicznej, energię elektryczną i podatek od nieruchomości dla E. G. oraz zakup drukarki LC 20 PL.

W związku z odwołaniem podatnika, w którym zakwestionowano stanowisko i pogląd Urzędu Skarbowego co do pominięcia wyszczególnionych wyżej wydatków jako kosztów uzyskania przychodu - Izba Skarbowa w G. decyzją z dnia 20 lipca 1994 r. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Jako uzasadnienie decyzji Izba Skarbowa podała, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Zawarta w treści powołanego powyżej przepisu formuła kosztów uzyskania przychodów jest kategorią prawa podatkowego. W prawie tym za koszty "poniesione" uważa się wydatki udokumentowane i zaewidencjonowane w formie określonej w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. i przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie lub innych powołanych w tej ustawie przepisach. Za koszty poniesione "w celu osiągnięcia przychodu" uważa się tylko takie koszty których:

Strona 1/7