Tezy

Przychód uzyskany z wynajęcia środka trwałego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą jest przychodem z tej działalności, a nie przychodem z innego źródła, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1992 r.

Uzasadnienie strona 1/3

Alojzy S. zgłosił w Urzędzie Skarbowym w J. obowiązek podatkowy na rok 1992 w zakresie wytwórczości konstrukcji stalowych, ślusarstwa, instalatorstwa centralnego ogrzewania, gazowego, wodociągowego, kanalizacyjnego, chłodnictwa, konserwacji budownictwa ogólnego, produkcji i handlu. Działalność tę Alojzy S. prowadził pod firmą A. w gminie I.

W zeznaniu PIT-30 o wysokości dochodu osiągniętego przez podatnika w roku 1992 wykazał dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości 149.822.000 zł oraz dochód z najmu lub dzierżawy w wysokości 138.086.000 zł. Łączna kwota dochodu wyniosła 287.908.000 zł. Od dochodu tego podatnik potrącił 1/3 straty wykazanej za 1991 r., tj. kwotę 241.715.000 zł. Obliczony przez podatnika podatek wyniósł 6.804.000 zł.

Urząd Skarbowy w I. w dniu 28 09 1993 r. wszczął postępowanie w sprawie wymiaru podatku dochodowego za 1992 r.

W postępowaniu tym ustalono, że przychód z najmu został uzyskany z wynajmowania magazynu o pow. 120 m2 firmie I., przy czym magazyn wpisany był przez firmę A. w prowadzonej ewidencji jako środek trwały.

Urząd Skarbowy w I. decyzją z dnia 5 listopada 1993 r. określił wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1992 r. w wysokości 31.800.000 zł.

Organ podatkowy stwierdził, że Alojzy S. błędnie rozliczył stratę wykazaną w 1991 r., bowiem potrącił 1/3 straty od całości dochodu, podczas gdy z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że stratę można potrącić tylko z dochodu z tego źródła, które przyniosło straty.

W odwołaniu od tej decyzji Alojzy S. wniósł o jej uchylenie i przyjęcie jego rozliczenia wywodząc , że przychód z wynajmu magazynu firmy był przychodem z działalności gospodarczej, wpisanym do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Izba Skarbowa w B. decyzją z dnia 11 kwietnia 1994 r. uchyliła zaskarżoną decyzję i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, ponieważ "rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części".

W uzasadnieniu tej decyzji nie wskazano w jakim zakresie materiał dowodowy wymaga uzupełnienia.

W postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że przychód z najmu magazynu wyniósł faktycznie, zgodnie z zawartą umową 120 mln zł, że amortyzacja tego magazynu wpisana jako koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wyniosła 1.350.000 zł.

W związku z tymi ustaleniami w decyzji wydanej przez Urząd Skarbowy w I. w dniu 1 czerwca 1994 r. dokonano ustalenia dochodu z działalności gospodarczej w wysokości 169.258.400 zł, a przychodu z najmu w wysokości 120 mln zł.

Dochód z najmu ustalono w wysokości 118.650.000 zł. Stratę obliczono tylko z dochodu z działalności gospodarczej /do wysokości tego dochodu/, należny podatek dochodowy wyniósł 25.902.000 zł.

Strona 1/3