Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest źródłem przychodu, jeśli prawo to zostało zbyte przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.
oddala skargę w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W dniu 25 września 1992 r. Grażyna i Wojciech S. sprzedali spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr 23, położonego w budynku nr 3 przy ul. W. w G.
Pismem z dnia 13 października 1992 r., które wpłynęło w dniu 16 października 1992 r., powiadomili Urząd Skarbowy w S., że przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zainwestują w poprawę swoich warunków mieszkaniowych zgodnie z ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350/.
Urząd Skarbowy w S. decyzja z dnia 7 czerwca 1993 r. /bez numeru/, powołując się na art. 104 Kpa oraz art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wymierzył Grażynie i Wojciechowi S. podatek dochodowy z tytułu dokonanej sprzedaży prawa majątkowego w wysokości 10 procent uzyskanego przychodu tj. w wysokości 20 mln zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu i zgodnie z art. 28 cyt. ustawy podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w wysokości 10 procent uzyskanego przychodu. Przychód ten mógł być zwolniony od podatku, pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia o przeznaczeniu środków na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy, w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży. Ponieważ Grażyna i Wojciech S. oświadczenie takie złożyli po upływie wskazanego powyżej terminu /6 dni po terminie/ oświadczenie to nie wywołuje skutku zwolnienia przychodów od podatku, stąd podatek stał się wymagalny.
W odwołaniu od decyzji Grażyna i Wojciech S. wnieśli o jej uchylenie podnosząc, iż złożyli wymagane oświadczenie i tym samym powinni skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego. To, że oświadczenie to złożyli po terminie nie może ich obciążać albowiem - wbrew twierdzeniom organu - nie zostali w tym względzie pouczeni przez notariusza, a nadto pozbawienie ich z tej przyczyny prawa do zwolnienia podatkowego byłoby niezgodne z wolą ustawodawcy.
Izba Skarbowa w G. decyzja z dnia 8 listopada 1993 r. (...), podjętą na podstawie art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 8, art. 10 ust. 1 lit. "b", art. 19 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 32, art. 22, art. 23 i art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, uchyliła zaskarżoną decyzje w części i orzekła ustalenie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym z tytułu sprzedaży prawa majątkowego dla Grażyny S. w kwocie 10 mln zł oraz dla Wojciecha S. w kwocie 10 mln zł. Uzasadniając decyzję Izba Skarbowa, odwołując się do treści przepisów powołanych powyżej wykazała, że Grażyna i Wojciech S., składając oświadczenie o przeznaczeniu przychodów ze sprzedaży na poprawę warunków mieszkaniowych, po terminie określonym w ustawie, który jest terminem Prawa materialnego i nie mają do niego zastosowania przepisy art. 58-60 Kpa stanowiące o przywróceniu terminu dla dokonania określonej czynności procesowej, utracili prawo do zwolnienia podatkowego. Tym samym zaskarżona decyzja zgodna jest z prawem. Uchylenie jej w części nastąpiło z tej przyczyny, iż małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu i stąd orzeczono jak na wstępie.