Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatkowe postępowanie, Podatek dochodowy od osób prawnych
Tezy

Niewpłacenie podatku lub niezłożenie oświadczenia w terminie określonym w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ powoduje, że podatek ten staje się zaległością podatkową /por. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Zatem poczynając od 15 dnia od dokonania sprzedaży nieruchomości, od podatku, jako zaległości podatkowej należne są odsetki za zwłokę /art. 20 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/.

Uzasadnienie strona 1/3

Aktem notarialnym z dnia 16 kwietnia 1992 r. Halina W. sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu za 85.000.000 zł Krzysztofowi G.

Z treści aktu notarialnego wynika, że przydział mieszkania skarżąca uzyskała 19 grudnia 1991 r.

W dniu 5 maja 1992 r. skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznacza na kontynuowanie budowy domu jednorodzinnego, w którym zamieszka razem z mężem.

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 19 listopada 1993 r., wydaną na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8, 19, 21 ust. 1 pkt 31 lit. "a" i 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustalił podatek dochodowy w wysokości 8.500.000 zł z tytułu sprzedaży ww. prawa majątkowego.

Urząd Skarbowy stwierdził, że z uwagi na niespełnienie warunku złożenia oświadczenia w ciągu 14 dni od daty sprzedaży prawa określonego w art. 28 ust. 2 ustawy, nie ma w sprawie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy, przewidujący zwolnienie od podatku.

W odwołaniu Halina W. wniosła o uwzględnienie faktu przeznaczenia pieniędzy ze sprzedaży mieszkania na dokończenie budowy domu, w którym zamieszkała wraz z mężem na początku sierpnia 1992 r. oraz usprawiedliwienie spóźnienia w złożeniu oświadczenia, ponieważ wyniosło ono tylko trzy dni /w tym dwa świąteczne/ i było wynikiem niewiedzy.

Izba Skarbowa decyzją z dnia 28 marca 1994 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego.

Izba Skarbowa stwierdziła, że skarżąca złożyła oświadczenie przewidziane w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 5-dniowym opóźnieniem.

Termin z art. 28 ust. 2 ustawy jest terminem prawa materialnego, do którego nie mają zastosowania przepisy art. 58, art. 59 i art. 60 Kpa, przewidujące możliwość przywrócenia uchybionego terminu. Skoro skarżąca nie złożyła oświadczenia w terminie, ustalenie podatku od sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest według Izby Skarbowej uzasadnione.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego pełnomocnik podatniczki wniósł o uchylenie decyzji obydwu instancji z uwagi na naruszenie przepisów prawa materialnego. Zdaniem pełnomocnika podatniczki termin 14-dniowy jest terminem procesowym, który powinien zostać przywrócony w sytuacji, gdy podatniczka usprawiedliwiła zaniedbanie. Zwolnienie od podatku jest natomiast uzależnione od wykorzystania środków uzyskanych ze sprzedaży na cel określony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a", czego organy podatkowe nie kwestionują.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W sprawie jest bezsporne, że sprzedaż przedmiotowego prawa majątkowego - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest źródłem przychodu - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, bowiem skarżąca sprzedała to prawo przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Strona 1/3