Jeżeli stosownie do art. 218 par. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./, członek spółdzielni mieszkaniowej wnosi wkład mieszkaniowy w wysokości odpowiadającej części kosztów budowy przypadających na jego lokal, to jest to definicja wkładu mieszkaniowego oznaczająca, iż wkład ten stanowi odpowiednik części kosztów budowy.
Należy zatem przyjąć, że każda wpłata całości tej części kosztów oznacza wniesienie wkładu mieszkaniowego, a więc wydatek, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Urząd Skarbowy w T. decyzją z dnia 12 sierpnia 1992 r., wydaną na podstawie art. 8 pkt 2 /chodzi chyba o ust. 2/ ustawy z dnia 29 /19/ grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ postanowił zaniechać poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 3.204 tys. zł przypadających od dochodu w wysokości 16.024 tys. zł odpowiadającego wkładowi, jaki wniósł w 1992 r. do spółdzielni mieszkaniowej Roman J. Organ podatkowy nie uwzględnił kwoty 64.554 tys. zł, którą wpłacił w 1992 r. również do spółdzielni podatnik, gdyż była to spłata kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową.
Na skutek odwołania podatnika, w którym podkreślił, że spłacił w całości kredyt wraz z odsetkami, a zatem powinien korzystać z większego odliczenia, gdyż w art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. mowa jest o wkładach mieszkaniowych, a nie tylko lokatorskich, Izba Skarbowa w T. decyzją z dnia 23 listopada 1992 r. (...) utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji odwoławczej stwierdzono, że odliczenie od podstawy opodatkowania na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wydatków na cele mieszkaniowe przeznaczone na wkład budowlany lub mieszkaniowy w wysokości określonej przez spółdzielnię mieszkaniową jako części kosztów budowy przypadających na przydzielony lokal dotyczy wydatków poniesionych pod rządem ustawy, a więc od dnia 1 stycznia 1992 r. Stąd nie mogą być odliczone dokonywane przez podatnika spłaty ciążącego na mieszkaniu kredytu lokatorskiego zaciągniętego przez spółdzielnię przed rokiem 1992 r. na pokrycie pozostałych kosztów zajmowanego mieszkania. Skoro sporny wydatek nie może być przedmiotem ulgi mieszkaniowej, to nie występują szczególne przesłanki do zastosowania instytucji zaniechania poboru podatku w większym zakresie.
W skardze z dnia 22 grudnia 1992 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego Roman J. zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" cyt. ustawy przez przyjęcie, iż spłata kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię nie jest wkładem mieszkaniowym podlegającym odliczeniu od dochodu.
W odpowiedzi na skargę z dnia 18 stycznia 1993 r. wnoszono o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Bezsporne powinno być w sprawie, iż skarżący uzyskał mieszkanie w spółdzielni mieszkaniowej na zasadach lokatorskiego prawa do lokalu i w związku z tym ciążyło na nim wpłacenie wkładu lokatorskiego w wys. 16.023.700 zł oraz spłata kredytu w okresie 60 lat w wysokości 63.984.400 zł. Skarżący wymienione kwoty wpłacił w 1992 r.
Uzasadnienie stanowisk organów podatkowych I i II instancji było odmienne. Organ pierwszej instancji ogólnie stwierdził, że nie można odliczać spłat kredytów zaciągniętych przez spółdzielnię mieszkaniową. Natomiast organ odwoławczy zajął stanowisko, że nie można odliczać spłat kredytów zaciągniętych przed 1992 r.