Tezy

1. Zarejestrowanie faktu zameldowania na podstawie potwierdzenia uprawnień do przebywania w lokalu przez jednego ze współwłaścicieli tego lokalu, przy znanym organowi meldunkowemu sprzeciwie drugiego współwłaściciela, jest niedopuszczalne przed rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego, czy sprzeciw tej jest prawnie skuteczny.

2. Zagadnienie to jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa i powinno być rozstrzygnięte w drodze orzeczenia sądu powszechnego /art. 201 zdanie drugie Kc/.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta W. w przedmiocie stwierdzenia nieważności zameldowania i wymeldowania z pobytu stałego.

Uzasadnienie strona 1/3

Naczelnik Miasta W., po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia 18 sierpnia 1989 r. - nr SAO-60210/5/89 odmówił stwierdzenia nieważności czynności materialno-technicznej polegającej na zameldowaniu Joanny K. na pobyt stały w lokalu znajdującym się w budynku przy ul. R. 7 w W. oraz równocześnie odmówił wymeldowania tejże Joanny K. z tego lokalu. Na uzasadnienie tej decyzji wskazał przepisy art. 15 ust. 2 i art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ i przytoczył następujące ustalenia faktyczne:

Budynek mieszkalny przy ul. R. 7 w W. stanowi współwłasność byłych małżonków Haliny K. i Bronisława K. na zasadzie tzw. "wspólności ustawowej". Związek małżeński Haliny i Bronisława K. został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie z dnia 23 listopada 1988 r. w sprawie III R.C. 991/88. W wyroku tym zawarto równocześnie rozstrzygnięcie o umorzeniu postępowania w przedmiocie podziału majątku wspólnego i o uregulowanie sposobu korzystania przez byłych małżonków ze wspólnego budynku mieszkalnego. Zgodnie z tym ostatnim rozstrzygnięciem przez czas wspólnego zamieszkiwania Bronisław K. korzystać będzie z dwu pokoi i łazienki, znajdujących się na I piętrze budynku oraz garażu, zaś Halina K. z pozostałych pomieszczeń.

W dniu 1 kwietnia 1989 r. Bronisław K. zawarł związek małżeński z Joanną P., noszącą obecnie nazwisko K. W dniu 6 maja 1989 r. Joanna K., przedstawiając odpis skrócony aktu małżeństwa oraz potwierdzenie uprawnień do przebywania w lokalu, znajdującym się w budynku przy ul. R. 7 w W., dokonane przez Bronisława K., została zameldowana na pobyt stały w tym lokalu.

W ocenie organu wyrażenie zgody na zameldowanie /potwierdzenie uprawnień do przebywania/ dokonane przez współwłaściciela budynku nie przekraczało czynności zwykłych zarządu i mimo sprzeciwu drugiego współwłaściciela było prawnie skuteczne. Pogląd ten miał usprawiedliwiać odmowę uznania przedmiotowego zameldowania za wadliwe i stwierdzenia jego nieważności.

W motywach decyzji wyjaśniono nadto przyczyny zamieszczenia w niej drugiego rozstrzygnięcia. Przyczyną tą była treść wniosku Haliny K., na podstawie którego wszczęte zostało postępowanie administracyjne. Skoro we wniosku tym żądano natychmiastowego wymeldowania obywatelki K. Joanny, to żądanie nie mogło być spełnione wobec braku zaistnienia przesłanek z art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.

Pierwsze z rozstrzygnięć miało być podyktowane wyłącznie wskazaniami zawartymi w decyzji organu odwoławczego uchylającej wcześniejszą decyzję Naczelnika Miasta W., w przedmiocie wymeldowania Joanny K. i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Zaskarżoną decyzję Dyrektor Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku utrzymał w mocy opisaną wyżej decyzję Naczelnika Miasta W.

Podzielając podstawy prawne i faktyczne obu motywacji zawartych w decyzji organu I instancji w motywach decyzji ostatecznej wskazano dodatkowo na przepis art. 36 par. 2 krio mający uzasadniać, iż zgoda Bronisława K. na zameldowanie Joanny K. nie wymagała akceptacji współwłaścicieli budynku. Odwołano się także do wytycznych Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 1978 r. w zakresie orzekania w wyroku rozwodowym o wspólnym mieszkaniu /OSNCP 1978 nr 3 poz. 39/, z których wyciągnięto wniosek, że skoro w wyroku rozwodowym Sądu Rejonowego w Wejherowie z dnia 23 listopada 1988 r. w sprawie - III RC 991/88, w rozstrzygnięciu dotyczącym sposobu korzystania przez byłych małżonków ze wspólnego mieszkania brak jest zakazu wprowadzenia do wspólnego mieszkania osób trzecich, to sprzeciw Haliny K. co do zameldowania Joanny K. nie może wywrzeć zamierzonego skutku.

Strona 1/3