Ustanowiony w przepisie par. 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ termin należy zaliczyć do terminów prawa materialnego, do których nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 58-60/ przewidujące możliwość przywrócenia terminy - przewidzianego przez prawo bądź wyznaczonego przez organ prowadzący postępowanie - dla dopełnienia określonej czynności procesowej.
Ewa W. w dniu 18 lipca 1990 r. zarejestrowała w Wydziale Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w G. działalność gospodarczą w zakresie handlu warzywami, owocami oraz artykułami spożywczymi, a obowiązek podatkowy z tego tytułu zgłosiła od dnia 24 lipca 1990 r.
W dniu 16 sierpnia 1990 r. złożyła w Urzędzie Skarbowym w G. pismo datowane 30 lipca 1990 r. z wnioskiem o zwolnienie od podatku obrotowego i dochodowego, poczynając od dnia rozpoczęcia działalności tj. 24 lipca 1990 r., na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./.
Jednocześnie złożyła oświadczenie, że spełnia warunki oznaczone w tym akcie normatywnym do zwolnienia od podatków.
Urząd Skarbowy w G., po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego co do terminu złożenia wniosku o zwolnienie od podatku, w dniu 27 lutego 1991 r. wydał decyzję (...) odmawiajacą udzielenia zwolnienia wyjaśniając, że stosownie do par. 6 ust. 2 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów wniosek o zwolnienie od podatków z tytułu nowo uruchomionej działalności gospodarczej należało wnieść przed rozpoczęciem działalności, czyli w przedmiotowej sprawie do dnia 24 lipca 1990 r.
Naruszenie tego warunku poprzez złożenie wniosku 23 dni po terminie /16 sierpnia/ doprowadziło do wydania decyzji odmawiającej zwolnienia od podatku.
W odwołaniu od decyzji podatniczka wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku, bowiem do uchybienia terminu doszło z powodu mylnego i niedostatecznego poinformowania o sposobie załatwienia sprawy przez pracownika Urzędu Skarbowego w G. Odwołująca się powołała się w tym zakresie na swoje wyjaśnienia złożone w Urzędzie Skarbowym przed wydaniem decyzji, w których podała, że w Urzędzie Skarbowym uzyskała niepełne i błędne informacje co do warunków zwolnienia od podatków.
Izba Skarbowa w G. decyzją z dnia 26 lipca 1991 r. (...) utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego stwierdzając, że jest ona zgodna z prawem.
Organ odwoławczy uznał wniosek o przywróceniu terminu do złożenia wniosku o zwolnienie za spóźniony, bowiem podatniczka składając wniosek wiedziała, że wnosi go po terminie, a mimo to nie wystąpiła jednocześnie z prośbą o przywrócenie uchybionego terminu.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ewa W. zarzuciła, że opóźnienie w złożeniu wniosku o zwolnienie nastąpiło nie z jej winy, lecz z powodu niewłaściwej pracy Urzędu Skarbowego w G.
Izba Skarbowa w G. w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających dochody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ uzależniają, wydanie decyzji o zwolnieniu od pisemnego wniosku podatnika w tej sprawie, zgłoszonego przed rozpoczęciem działalności /par. 6 ust. 2/.
Termin ustanowiony w tym przepisie należy zaliczyć do terminów prawa materialnego, do których nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 58-60/ przewidujące możliwość przywrócenia terminu - przewidzianego przez prawo bądź wyznaczonego przez organ prowadzący postępowanie - dla dopełnienia określonej czynności procesowej.
Skoro zatem powołane przepisy dotyczące zwolnienia od podatków nowo uruchomionej działalności gospodarczej nie przewidują możliwości wydania decyzji przyznającej zwolnienie w razie złożenia wniosku po rozpoczęciu działalności, jak również nie przewidują możliwości nieuwzględnienia opóźnienia w razie usprawiedliwionej przyczyny zaniedbania terminu, wydanym decyzjom nie można zarzucić naruszenia prawa.
Okoliczności dotyczące niewłaściwych informacji udzielanych podatniczce przez pracownika Urzędu Skarbowego mogą w ocenie Sądu podlegać rozważeniu i ocenie w postępowaniu podatkowym na podstawie art. 8 ust. 2 lub art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.
Wobec uznania skargi na wyżej wymienioną decyzję o odmowie przyznania zwolnienia od podatku za bezzasadną, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par. 5 Kpa orzekł jak w sentencji wyroku.