Skarga Tadeusza K. na decyzję Wojewody (...) w przedmiocie podziału nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta S., a także
Tezy

1. W postępowaniu o nieodpłatne przeniesienie własności działki w trybie art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 33/ organ administracji nie bada zgodności podziału nieruchomości z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co jest podstawą podziału nieruchomości według art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

2. Niedopuszczalne jest rozstrzyganie przez organy administracji u przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności /art. 6 ustawy wymienionej w tezie 1/ w sytuacji, gdy działka, na której znajduje się budynek stanowiący przedmiot odrębnej własności, stanowi współwłasność Skarbu Państwa i innej osoby fizycznej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Tadeusza K. na decyzję Wojewody (...) z dnia 17 sierpnia 1991 r. w przedmiocie podziału nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta S., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody 20.000 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Podatki inne
Gospodarka gruntami
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Gdańsku
Uzasadnienie strona 1/3

Prezydent Miasta S. decyzją z dnia 24 czerwca 1991 r., powołując się na "art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/", zatwierdził projekt podziału działki nr 319/1, położonej w S. przy ul. N.W. nr 9, w ten sposób, że wydzielił z niej działkę nr 319/5 o powierzchni 700 m2. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że podział nieruchomości jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Osiedla P. w S., a celem podziału jest nieodpłatne przeniesienie własności 1/2 części tej działki, zabudowanej domem mieszkalnym, na rzecz współwłaścicieli budynku.

Odwołując się od tej decyzji, Tadeusz K. zarzucał, że nie wyraża zgody na taki podział działki nr 319/1, która stanowi obecnie współwłasność w równych częściach jego oraz Skarbu Państwa, gdyż utrudni mu to bezkonfliktowe korzystanie z budynku gospodarczego. Wskazując na błędność powołanej w decyzji podstawy prawnej, odwołujący się wywodził, że przepis art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ nie daje podstaw do nieodpłatnego przyznania małżonkom Bo. działki o wielkości 700 m2, gdyż przysługuje im wyłącznie działka gruntu znajdująca się pod budynkiem mieszkalnym.

Nie uwzględniając odwołania Tadeusza K., Wojewoda (...) utrzymał w mocy powyższą decyzję w dniu 27 sierpnia 1991 r. W swej decyzji nr G.II.7412-2/3/91 Wojewoda wyraził pogląd, że stosownie do art. 6 ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych /cytowanej w odwołaniu/ właścicielom budynków znajdujących się na nowej działce nr 319/5, małżonkom Bo., przysługuje prawo otrzymania nieodpłatnie na własność 1/2 części tej działki. Skoro zatem "o przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka organ administracji", to zarzuty Tadeusza K., dotyczące wielkości działki, są bezpodstawne. Jako podstawę prawną swojej decyzji organ odwoławczy powołał przepis art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa.

Skargę na tę decyzję do sądu administracyjnego wniósł Tadeusz K. Domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji, podniósł on te same zarzuty co w odwołaniu od decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargę wniesiono ojej oddalenie, powołując się na to, że decyzja organu odwoławczego jest zgodna z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Uwzględnienie skargi jest wynikiem stwierdzenia z urzędu podstaw do uchylenia decyzji organów obydwu instancji /art. 206 Kpa/.

Na wstępie należy stwierdzić, iż zaskarżona decyzja powołuje zupełnie inną podstawę prawną rozstrzygnięcia niż decyzja Prezydenta Miasta S. z dnia 24 czerwca 1991 r., w której wyraźnie wskazano, że podział nieruchomości, to jest działki nr 319/1, następuje na podstawie "art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/". Oczywisty błąd organu I instancji polega na tym, że w Dzienniku Ustaw Nr 30 z 1991 r. pod poz. 127 opublikowano jednolity tekst ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, a nie ustawę z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/, której art. 10 dotyczy zmiany art. 599 par. 2 i art. 600 par. 2 kodeksu cywilnego.

Strona 1/3
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Podatki inne
Gospodarka gruntami
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Gdańsku