oddala skargę.
Za krzywdzącą i pozbawioną podstaw prawnych uznała natomiast skarżąca decyzję kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 22 marca 1994 r. odmawiającą przyznania uprawnień kombatanta z tytułu pełnienia służby w Armii Krajowej i udziału w Powstaniu Warszawskim.
Na tę okoliczność skarżąca przedstawiła zeznania dwóch wiarygodnych świadków.
Przepisy art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ stanowią, że uprawnienia kombatanckie określone w ustawie nie przysługują osobie, która była zatrudniona w aparacie bezpieczeństwa publicznego lub w informacji wojskowej.