1. O ile spółce cywilnej, a nie jej wspólnikom jako osobom fizycznym, służy określony w pkt 1-4 art. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ tytuł prawny do korzystania z nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, to wówczas spółka cywilna jako jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej jest podmiotem podatku od nieruchomości, a nie jej wspólnicy jako osoby fizyczne.
2. W sytuacji gdy spółka cywilna jako podmiot gospodarczy ma jedną siedzibę, a decyzja dotycząca spółki w nagłówku obok nazwy spółki wymienia nazwiska i imiona wspólników i jest doręczona na adres siedziby i odebrana przez któregokolwiek ze wspólników, nie można czynić zarzutu nieprawidłowości w doręczeniu decyzji spółce, a tym samym zarzutu braku należytego powiadomienia wszystkich wspólników o treści decyzji.
W dniu 11 lutego 1997 r. Urząd Skarbowy wszczął postępowanie egzekucyjne w stosunku do spółki cywilnej "H." /założonej przez Stanisławę N., Lidię N. i J. F. N./ dokonując zajęcia rachunku bankowego spółki, zaś w dniu 19 marca 1997 r. dokonując zajęcia wierzytelności spółki z tytułu wynajmu lokalu dla Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Podstawą wszczęcia egzekucji były dwa tytuły wykonawcze wystawione przez Urząd Miasta, jeden z dnia 4 października 1996 r. obejmujący I i II ratę podatku od nieruchomości za 1996 r., a drugi z dnia 6 grudnia 1996 r. obejmujący III i IV ratę podatku od nieruchomości za 1996 r. Do każdego z tytułów dołączony był dowód doręczenia zobowiązanemu upomnienia /co do należności objętej tytułem wykonawczym z dnia 4 października 1996 r. upomnienie doręczone zostało 13 września 1996 r., a co do należności objętej tytułem wykonawczym z dnia 6 grudnia 1996 r. upomnienie doręczone było 27 listopada 1996 r./. Zawiadomienie o wszczęciu egzekucji na podstawie ww. tytułów doręczono dłużnikowi w dniu 21 marca 1997 r., który w dniu 24 marca 1997 r. złożył zarzuty wnosząc o umorzenie postępowania egzekucyjnego z powodu niedopuszczalności egzekucji administracyjnej będącej następstwem braku wymagalności obowiązku podatkowego, czego potwierdzeniem miała być treść postanowienia i decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 lutego 1997 r. umarzającego /po uchyleniu zaskarżonych rozstrzygnięć Prezydenta Miasta/ postępowanie organu I instancji w sprawie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości oraz odmowy zaniechania poboru podatku od nieruchomości spółki za rok 1996.
Urząd Skarbowy po uzyskaniu stanowiska wierzyciela, potwierdzającego wymagalność obowiązku podatkowego spółki cywilnej "H." w podatku od nieruchomości za rok 1996, postanowieniem z dnia 17 kwietnia 1997 r., powołując się na art. 34 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, uznał zarzuty dłużnika za niezasadne.
Zażalenie zobowiązanego na powyższe postanowienie nie zostało uwzględnione. Postanowieniem z dnia 6 czerwca 1997 r. Izba Skarbowa utrzymała w mocy zaskarżone postanowienie organu podatkowego I instancji. Izba Skarbowa stwierdziła, że przedstawione przez Spółkę orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 lutego 1997 r. nie potwierdzają zarzutu egzekwowania nieistniejącego obowiązku, który wynika z prawomocnej decyzji wymiarowej z dnia 28 lutego 1996 r., nie wzruszonej postępowaniem z wniosku dłużnika o zastosowanie ulgi podatkowej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze dostrzegło po prostu, że wniosek o zastosowaniu ulgi podatkowej nie był wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej bądź zaniechanie poboru podatku i stąd umorzyło w całości w tej sprawie postępowanie.