Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ o wyłączeniu umowy sprzedaży spod działania przepisów tej ustawy nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna z nich z tytułu dokonania tej określonej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę spółki akcyjnej "E." na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 29 maja 2002 r. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.
W dniu 18 stycznia 2002 r. spółka akcyjna w likwidacji "E." z siedzibą w A. złożyła podanie o zwrot podatku od czynności cywilnoprawnych, uiszczonego od umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 15 stycznia 2002 r. pomiędzy tą Spółką a Przedsiębiorstwem Produkcyjno-Handlowo-Usługowym "L." z siedzibą w M. W uzasadnieniu wniosku Spółka wskazała, że wpłata podatku od czynności cywilnoprawnych została dokonana na skutek błędnej interpretacji przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./, ponieważ Spółka utożsamiała umowę przelewu wierzytelności z umową sprzedaży praw majątkowych, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" tej ustawy. Zdaniem Spółki, umowa przelewu wierzytelności jest odrębną umową, uregulowaną w art. 509-516 Kodeksu cywilnego, podczas gdy sprzedaż jest uregulowana w art. 535-602 Kodeksu cywilnego.
W dniu 25 stycznia 2002 r. Spółka przesłała do Urzędu sprostowanie do tego podania, wyjaśniając, że złożony wniosek jest wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 276,60 zł.
Urząd Skarbowy w A., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, w dniu 12 marca 2002 r. wydał decyzję, którą odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 276,60 zł. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że w powyższej sprawie nastąpiła sprzedaż wierzytelności na podstawie art. 510 par. 1 Kc i czynność ta jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie Urząd poinformował, że sprzedaż wierzytelności dokonana przez PPHU "L." na rzecz spółki "E." nie była wykonaniem "usługi pośrednictwa finansowego" i nie była objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.
W złożonym odwołaniu strona podała, że Urząd nie zbadał, czy zawarta między stronami umowa przelewu wierzytelności mieści się w pojęciu "usług pośrednictwa finansowego". Zdaniem strony, usługa jest nabyciem, a nie zbyciem, wierzytelności, a zatem obrót należy rozumieć nie jako sprzedaż wierzytelności, ale jako ich nabywanie w celu dalszej odsprzedaży lub egzekucji. W odwołaniu strona stwierdziła, że usługa świadczona przez "E." jest usługą sklasyfikowaną i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie ma znaczenia fakt, iż według ustawy o podatku od towarów i usług wierzytelność nie jest towarem. Według strony Urząd Skarbowy nieprawidłowo skupił się na badaniu statusu zbywcy, a w szczególności - czy zbywca prowadzi usługi pośrednictwa finansowego. Obie strony umowy przelewu wierzytelności były podatnikami podatku od towarów i usług i wykonana przez nie usługa podlegała zwolnieniu z tego podatku, a w związku z powyższym usługa nabycia wierzytelności nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.