1. Przepisy prawa przewidują dwa odrębne powody sprzeciwu. Pierwszym, zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. "a" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./ jest niedopełnienie przez inwestora we właściwym terminie obowiązku uzupełnienia brakujących dokumentów, mimo wezwania go do tego przez organ postanowieniem.
Drugim rodzajem sprzeciwu, znajdującym oparcie w art. 30 ust. 2 ustawy będzie zawetowanie przez organ administracji architektoniczno-budowlanej objętego zgłoszeniem zamierzenia budowlanego, którego realizacja nie jest dopuszczalna z powodów merytorycznych. Sam art. 30 nie zawiera katalogu podstaw takiego sprzeciwu. Jednakże wykładnia celowościowa i systemowa pozwala przyjąć, że podstawą sprzeciwu z przyczyn merytorycznych będą okoliczności wyszczególnione w art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy, które podlegają rozważeniu przez organ z urzędu. Do nich należy m.in. niezgodność zamierzenia budowlanego z przepisami.
2. Wiata na materiały budowlane przeznaczona do czasowego użytkowania w trakcie realizacji robót budowlanych położona na terenie budowy nie ma samodzielnego bytu prawnego, bowiem jego rolą jest funkcja pomocnicza dla "głównego" obiektu budowlanego. Zatem po zakończeniu robót budowlanych przy "głównym" obiekcie - obiekt pomocniczy podlega rozbiórce. Nie może więc zostać zaadaptowany na inny obiekt /stały/.
Jego adaptacja, będąca faktycznie przebudową /art. 3 pkt 6/, przekreślałaby ustawowy charakter obiektu przeznaczonego do czasowego użytkowania w trakcie realizacji robót budowlanych. Dodać trzeba, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, te obiekty nie wymagają ani pozwolenia na budowę, ani zgłoszenia. Taki liberalizm wynika z charakteru obiektu i zakończenia jego bytu prawnego wraz z zakończeniem robót budowlanych przy głównym obiekcie budowlanym. Natomiast tymczasowe obiekty budowlane wyszczególnione w art. 29 ust. 1 pkt 5 lit. "a" wymagają zgłoszenia, a jeśli będą użytkowane w miejscu ich ustawienia w okresie dłuższym niż 120 dni - to pozwolenia na budowę. Dlatego nie może zostać przyjęte bez sprzeciwu zgłoszenie budowlane, w którym inwestor sygnalizuje zamiar przebudowy obiektu przeznaczonego do czasowego użytkowania w trakcie realizacji robót budowlanych, położonego na terenie budowy na stały obiekt budowlany, np. w postaci obiektu małej architektury.
3. Przebudowa jest zmianą układu funkcjonalnego istniejącego obiektu budowlanego mogąca dotyczyć zarówno elementów konstrukcyjnych, jak i uzupełniających np. związana ze zmianą sposobu użytkowania obiektu.
4. W sytuacji przystąpienia do wykonania zamierzonych robót budowlanych podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe postępowanie o pozwolenie na budowę. Zatem i zgłoszenie budowlane nie może zostać w takiej sytuacji przyjęte bez sprzeciwu ze strony organu administracji architektoniczno-budowlanej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Stanisława S. na decyzję Wojewody P. z dnia 19 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie sprzeciwu w sprawie wykonania określonych robót budowlanych - oddala skargę.
W dniu 24 maja 2001 r. do Urzędu Miejskiego w B. wpłynęło zgłoszenie Stanisława S. o zamiarze wykonania robót budowlanych polegających na adaptacji istniejącej tymczasowej wiaty na materiały budowlane, na altanę ogrodową oraz budowy pergoli i trejażu na działce nr 1021/1 położonej przy ul. W. w B. Prezydent Miasta B. wniósł sprzeciw w sprawie realizacji tej inwestycji decyzją z dnia 4 czerwca 2001 r. (...). Decyzję tę uchylił w postępowaniu odwoławczym Wojewoda P. przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji decyzja z dnia 23 lipca 2001 r. (...). Po ponownym przeprowadzeniu postępowania organ I instancji ponownie decyzją z dnia 28 lutego 2002 r. (...) wniósł sprzeciw w sprawie budowy powyższej inwestycji /całego zamierzenia/.
Wojewoda P. po rozpatrzeniu odwołania Stanisława S. od decyzji z dnia 28 lutego 2002 r. uchylił ją w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji decyzją z dnia 10 kwietnia 2002 r. (...), którą inwestor zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 4 października 2002 r. w sprawie SA/Bk 637/02 skarga na decyzję kasacyjną została oddalona.
Dnia 26 kwietnia 2002 r. organ I instancji wydał decyzję (...) wnoszącą sprzeciw w sprawie przyjęcia zgłoszenia w części dot. adaptacji wiaty na altanę, zaś odrębną decyzją z dnia 22 maja 2002 r. wniósł sprzeciw w sprawie przyjęcia zgłoszenia w części dot. budowy pergoli i trejażu na działce nr 1021/1.
Decyzją z dnia 20 czerwca 2002 r. (...) organ II instancji utrzymał w mocy decyzję z dnia 22 maja 2002 r. (...), zaś decyzją z dnia 19 czerwca 2002 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia 26 kwietnia 2002 r.
Decyzją z dnia 26 kwietnia 2001 r. Prezydent Miasta B. z powołaniem się na przepis art. 30 ust. 1 lit. "a" ustawy - Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./ wniósł sprzeciw odnośnie przyjęcia zgłoszenia robót budowlanych polegających na adaptacji tymczasowej wiaty na materiały budowlane na altanę ogrodową. Ocenił, iż te roboty budowlane jako nie wymienione w art. 29 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane wymagają pozwolenia na budowę, nie zgłoszenia, o czym inwestor był informowany we wcześniejszych decyzjach wydanych w sprawie.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył Stanisław S. Podniósł, iż jego zdaniem, wykonanie robót budowlanych polegających na adaptacji wiaty na altanę ogrodową nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, a jedynie zgłoszenia organowi takiego zamiaru. Zarzucił, iż w uzasadnieniu skarżonej decyzji Prezydenta Miasta B. wnoszącej sprzeciw przeciwko adaptacji organ I instancji nie określił charakteru obiektu, jakim jest altanka ogrodowa.
W ocenie odwołującego się stanowi ona obiekt małej architektury, zatem projektowana adaptacja wiaty na altanę ogrodową podlega zgłoszeniu budowlanemu.
Po rozpoznaniu powyższego odwołania Wojewoda P. decyzją z dnia 19 czerwca 2002 r. (...) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Dokonał odniesienia do przepisów art. 28-30 ustawy Prawo budowlane. Podzielił ocenę organu I instancji, iż roboty budowlane polegające na adaptacji tymczasowej wiaty na materiały budowlane na altanę ogrodową wymagają pozwolenia budowlanego, bowiem nie mieszczą się w dyspozycji art. 29 cyt. ustawy. Podkreślono, że przedmiotem zamiaru inwestora nie jest budowa altany ogrodowej, a adaptacja istniejącej wiaty na altanę, co nie pozwala podzielić zarzutów odwołania oraz interpretacji inwestora przepisu art. 3 Prawa budowlanego.