Opłatę skarbową pobiera się od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych pochodzenia zagranicznego, jeżeli sprzedaż jest zwolniona od podatku obrotowego lub nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej i usługowej/ w rozumieniu przepisów o podatku obrotowym.
Urząd Skarbowy w S. decyzją z dnia 30 listopada 1994 r., (...), na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23/ i par. 46 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52/ oraz art. 20 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 486/ - ustalił opłatę skarbową w wysokości 3.750.000 zł od czynności cywilnoprawnej z odsetkami od dnia 14 października 1989 r., tj. od zakupu ikon pochodzenia zagranicznego od obywateli z byłego Związku Radzieckiego przez R. T.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł R. T., zarzucając przyjęcie, że nabyte ikony były pochodzenia zagranicznego, ponieważ jego zdaniem turyści nabyli je w Polsce, a kupno ikon przez odwołującego się nastąpiło nie w 1989 r. a jesienią 1988 r. Ponadto organ podatkowy nieprawidłowo ustalił podstawę wymiaru podatku, bowiem wartość ikon powinna być ustalona na podstawie wartości z chwili ich nabycia, a nie według wartości z dnia sprzedaży.
Izba Skarbowa w S. decyzją z dnia 22 kwietnia 1995 r. (...) utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję, podkreślając, że w toku dodatkowego postępowania administracyjnego ustalono, że R. T. nabył ikony od turystów z byłego Związku Radzieckiego, a więc są to towary pochodzenia zagranicznego i miało to miejsce w 1989 r., ponieważ w 1988 r. nie pracował oraz nie było przyjazdów turystów z byłego Związku Radzieckiego.
Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł R. T. podnosząc między innymi okoliczność zakupu części ikon już w latach 70-tych.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w S. wnosząc o jej oddalenie podtrzymała argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią par. 46 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 9 poz. 52/ - opłatę skarbową pobiera się od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych pochodzenia zagranicznego, jeżeli sprzedaż jest zwolniona od podatku obrotowego lub nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej i usługowej/ w rozumieniu przepisów o podatku obrotowym. W konkretnej sprawie spór został sprowadzony do podstawowej przesłanki wynikającej z cytowanego wyżej przepisu, a mianowicie do ustalenia daty nabycia przedmiotowych ikon. Skarżący podawał termin nabycia przedmiotowych ikon, określając go na jesień 1988 r., niektórych zaś jeszcze wcześniej. Na poparcie swego stanowiska dołączył odpis świadectwa pracy, które miało być dowodem na okoliczność kupna ikon od turystów z byłego ZSRR. Zaś organ odwoławczy przyjął, że do umowy kupna-sprzedaży doszło w 1989 r. Twierdzenie to zostało oparte na zeznaniu świadka Z. P., który przesłuchany w dniu 12 kwietnia 1995 r. oświadczył, że R. T. nie pracował w PTTK - S. F. w 1988 r. Organ odwoławczy pomimo istnienia w aktach świadectwa pracy potwierdzającego zatrudnienie skarżącego w Oddziale PTTK - A. w okresie od 29 listopada 1988 r. do 5 października 1989 r. w charakterze agenta Domu Wycieczkowego PTTK - S. F., nie ustosunkował się w żadnej formie w zaskarżonej decyzji, dlaczego daje wiarę zeznaniom świadka , którego to zeznania są w sprzeczności ze złożonym przez skarżącego pisemnym dowodem w postaci odpisu świadectwa pracy. Ponieważ nie wyjaśnienie tak istotnej kwestii, jaką jest termin nabycia przedmiotowych ikon rzutujący w konsekwencji na wysokość opłaty skarbowej, ma zasadniczy wpływ na wynik sprawy - Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.
Mając powyższe na względzie Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku, na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa w zw. z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/.