Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Uzasadnienie

Urząd Skarbowy w B. decyzją z dnia 15 grudnia 1994 r. (...), stwierdził, że opłata skarbowa od nabycia własności działek nr 520/25 i 522/15 o pow. 205 m2 położonych w B. przy ulicy S., obręb nr 17 /akt notarialny z dnia 16 listopada 1994 r., Rep. A Nr 12731/94/ w kwocie 3.690.000 złotych została naliczona i pobrana prawidłowo przez notariusza Janusza D. od A. G. i nie podlega zwrotowi.

Na sutek odwołania A. G. Izba Skarbowa w B. decyzją z dnia 2 marca 1995 r. (...), utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu swego stanowiska organ odwoławczy podkreślił, że przeniesienie własności w trybie art. 231 par. 2 Kc, jest czynnością cywilnoprawną, która podlega opłacie skarbowej zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej.

Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł A. G., podnosząc, że opłata skarbowa od przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231 par. 2 Kc nie należy się. Skarżący wskazywał, że przepisów podatkowych nie można traktować rozszerzająco, ponieważ gdyby ustawodawca chciał aby od przedmiotowej nieruchomości pobrać opłatę skarbową, to by wymienił ją w przepisach o opłacie skarbowej. Ponadto A. G. podkreślił w swojej skardze, że Urząd Skarbowy nie może w dowolny sposób porównywać różnych instytucji z kodeksu cywilnego, w którym to ustawodawca wyraźnie odróżnia umowę sprzedaży od przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa, wnosząc o jej oddalenie, podtrzymała argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W świetle dotychczasowego orzecznictwa istniały różne koncepcje w przedmiocie uiszczenia opłaty skarbowej w przedmiotowym stanie faktycznym. Pierwsze stanowisko polegało na stwierdzeniu, że istnieje obowiązek powyższej opłaty, zaś drugie - wykluczało istnienie takiego obowiązku. Dopiero uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 1996 r. - FPS 1/96 rozstrzygnęła tę kwestię jednoznacznie poprzez stwierdzenie, że: "umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./", które to stanowisko skład orzekający w sprawie - w pełni podziela.

W myśl powyższego skargę należało uznać za zasadną i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 ust. 3 Kpa w zw. z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ zaskarżoną decyzję uchylić, rozstrzygając o kosztach w świetle art. 208 Kpa w zw. z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

Strona 1/1