Sprawa ze skargi na decyzję SKO w S. w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
Tezy

1. W stanie faktycznym sprawy dotyczącej interesów majątkowych pełniącego funkcję prezesa samorządowego kolegium odwoławczego wyłączeniu od załatwienia sprawy podlega organ pierwszej instancji.

2. Naruszenie przepisów o wyłączeniu organu pociąga za sobą te same skutki, co naruszenie przepisów o właściwości. Skutkuje to stwierdzeniem nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. Skoro decyzja organu I instancji była decyzją nieważną, to również decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy taką decyzję jest decyzją nieważną.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zofii I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 20 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej jej wydanie decyzji Prezydenta B. (...) z 3 stycznia 2002 r.; (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Prezydent B. decyzją z dnia 3 stycznia 2002 r. ustalił na wniosek "E.-T." Piotr Ż. warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego trzykondygnacyjnego plus poddasze z usługami nieuciążliwymi i parkingami podziemnymi na samochody osobowe na działce Nr 516 położonej w B. (...) wraz z przyłączami infrastruktury technicznej i zjazdem.

Odwołanie od decyzji wniosła właścicielka sąsiedniej działki Zofia I. podnosząc, że plan zagospodarowania przestrzennego dzielnicy "N.-M." określa, że jest to teren zabudowy jednorodzinnej wolnostojącej, bliźniaczej, szeregowej o maksymalnej wysokości budynków dwie kondygnacje plus poddasze. Zabudowa wielorodzinna została przewidziana na tym terenie na zasadzie dopuszczenia, a nie równorzędnej funkcji. Priorytetową formą zabudowy jest budownictwo jednorodzinne. Wskazywała, że ze względu na powierzchnię działki i otoczenie nie mogą być spełnione warunki wynikające z rozporządzenia Ministra BGPiB z dnia 14 grudnia 1994 r., a zapisy zawarte w pkt 2 i 4 decyzji są zapisami formalnymi. Podniosła, że zapisy decyzji dotyczące wysokości budynku stwarzają możliwość swobodnej interpretacji i wykonania na poddaszu pomieszczeń na pobyt ludzi i w rzeczywistości zrealizowaniu budynku czterokondygnacyjnego.

Nadmieniła, że toczy się postępowanie w przedmiocie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego i w projekcie planuje się wyeliminowanie na tym terenie zapisów o budownictwie wielorodzinnym.

Zdaniem strony, projektowane zamierzenie nie jest dostosowane do istniejącej zabudowy, spowoduje odcięcie nasłonecznienia i przesłoni sąsiednie nieruchomości, a ponadto wprowadzi bałagan przestrzenny.

Wniosła o uchylenie decyzji i ustalenie, że na przedmiotowej działce może być realizowana zabudowa jednorodzinna wolnostojąca, bliźniacza bądź szeregowa o maksymalnej wysokości dwie kondygnacje plus poddasze.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. po rozpatrzeniu odwołania zaskarżoną decyzję utrzymało w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że podstawę do wydania rozstrzygnięcia w sprawie wniosku zainteresowanego stanowiły stosownie do art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla "N.-M." w B. zatwierdzonego uchwałą Nr XLII/430/92 Rady Miejskiej w B. z dnia 23 listopada 1992 r. /Dz.Urz. Woj. B. nr 24 poz. 156/.

Faktem jest, że Rada Miejska B. podjęła z dniem 26 kwietnia 2000 r. uchwałę XXVl/317/2000 w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla "N.-M." w B. /rejon ul. K., P., H./. Z załącznika do tej uchwały wynika, że dotyczy on również działki Nr 516 położonej w B. (...). Plan ten nie został jednak dotychczas uchwalony (...).

Strona 1/4