Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 13 września 1993 r. Urząd Skarbowy w B. dokonał Agnieszce P. wymiaru podatku od spadku w kwocie 23.718.000 złotych.

Agnieszka P. w odwołaniu zarzuciła, że decyzja Urzędu Skarbowego jest nieważna, gdyż wydana została po upływie 3-letniego terminu przedawnienia przewidzianego przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Uzasadniła swoje stanowisko, tym że nabyła ona spadek "w drodze zapisu testamentowego", a tym samym, w myśl art. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy powstaje od daty ogłoszenia testamentu. Testament został ogłoszony w czerwcu 1983 r., a więc decyzja została wydana po terminie przedawnienia.

Izba Skarbowa decyzją z 22 grudnia 1993 r. utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy podając, że zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy, w przypadku, gdy nabycia spadku nie zgłoszono do opodatkowania, a zostało stwierdzone następnie orzeczeniem sądowym, powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego. Postanowienie sądowe o stwierdzeniu nabycia spadku wydane zostało 21 marca 1990 r., obowiązek podatkowy powstał z chwilą uprawomocnienia się tego postanowienia, a nie w dniu ogłoszenia i otwarcia testamentu. Ponadto, zgodnie z par. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 listopada 1981 r. w sprawie podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 23 poz. 121/ spadkobierca ma obowiązek złożyć zeznanie podatkowe w terminie 1 miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego. Ponieważ obowiązek ten nie został dopełniony, zastosowanie ma przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ stanowiący, iż w sytuacji, gdy podatnik nie złoży zeznania podatkowego, mimo że był do tego zobowiązany - nie może wydać decyzji ustalającej wysokość zobowiązania po upływie 5 lat od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy. Ponieważ obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał 14 kwietnia 1990 r. Izba Skarbowa stwierdza, iż decyzja Urzędu Skarbowego została wydana z zachowaniem powyższego terminu.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Agnieszka P. wniosła o uchylenie decyzji, powołała się na przedawnienie twierdząc, że w myśl art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy przy nabyciu "w drodze zapisu lub dalszego zapisu" powstaje od daty ogłoszenia testamentu. Skoro nie mogło być złożone zeznanie podatkowe, gdyż nie była znana wartość spadku, należało zawiesić postępowanie, organ podatkowy winien był wezwać stronę do wystąpienia o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego. Dolicza się do terminu przedawnienia zawieszenie postępowania, ale nie więcej jak 12 miesięcy. Nawet przy doliczeniu 12 miesięcy, nastąpiło przekroczenie 3-letniego terminu do wydania decyzji.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa podtrzymała swoje stanowisko, podkreślając, że art. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 7 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Jednocześnie Izba Skarbowa podniosła, że z uwagi na brak zarzutów podatniczki w zakresie wysokości ustalonego zobowiązania podatkowego, organy podatkowe nie uwzględniły uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1993 r. zobowiązującej do stosowania przy wymiarze podatku przepisów obowiązujących w dniu jego wymiaru.

Strona 1/2