Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Szkolnictwo wyższe
Tezy

1. Wobec braku expressis verbis definicji stypendium naukowego, o naukowym charakterze stypendium winien każdorazowo decydować cel i rodzaj działalności stypendysty, nie zaś formalna nazwa stypendium /art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

2. Ciężar dowodu na okoliczność, że w konkretnym przypadku stypendium pobierane przez uczestnika dziennych studiów doktoranckich nie ma charakteru naukowego, winien ciążyć na organach podatkowych.

3. Bez znaczenia dla oceny naukowego charakteru stypendium jest fakt, że stypendysta posiada uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy w jednostce prowadzącej studia doktoranckie.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 24 czerwca 1994 r. Beata B. zwróciła się do Urzędu Skarbowego w B. o zwrot zaliczki pobranej na poczet podatku dochodowego za 1993 r. /za miesiące październik-grudzień/ od stypendium wypłaconego jej w tym okresie.

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 26 lipca 1994 r. nie uwzględnił wniosku Beaty B. W uzasadnieniu decyzji podał, że wypłacane stypendium doktoranckie na podstawie par. 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych i ryczałt za wynajęcie lokalu mieszkalnego nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego os osób fizycznych. Otrzymywane przez B.B. stypendium - zdaniem Urzędu Skarbowego - nie jest stypendium naukowym, lecz stypendium doktoranckim i podlega podatkowi dochodowemu.

Odwołanie od powyższej decyzji do Izby Skarbowej w B. w dniu 9 sierpnia 1994 r. złożyła Beata B z wnioskiem o jej uchylenie. Zarzuciła Urzędowi Skarbowemu błędną interpretację pojęcia "stypendium doktoranckiego", w świetle noweli do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 6 marca 1993 r. Powołuje się przy tym na pismo Ministerstwa Finansów z dnia 16 lipca 1993 r. (...) do Izb Skarbowych, gdzie stwierdzono, że o naukowym charakterze stypendium przesądza jego cel i rodzaj działalności stypendysty, a nie oficjalna nazwa danego stypendium. Ponadto B.B. podnosi, że przyznane jej stypendium, służy przygotowywaniu przez nią rozprawy doktorskiej i uzyskania stopnia doktora. Ten cel naukowy ma osiągnąć poprzez podjęcie dziennych studiów doktoranckich. Jest to jej jedynie źródło utrzymania.

Decyzją z dnia 13 października 1994 r. Izba Skarbowa w B. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu Izba Skarbowa stanęła na stanowisku, że uczestnicy dziennych studiów doktoranckich posiadają uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy i na czas trwania studiów mogą otrzymać stypendium w wysokości określonej przez organ tworzący studia doktoranckie. Otrzymywane więc stypendium doktoranckie jest kompensatą za rozwiązany stosunek pracy w zakładzie pracy po przyjęciu na studia doktoranckie. Także ryczałt na wynajęcie lokalu mieszkalnego nie jest wolny od podatku, gdyż wolne od podatku są tylko dopłaty do zakwaterowania w domach studenckich i internatach.

Na powyższą decyzję Izby Skarbowej skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyła Beata B. w dniu 2 listopada 1994 r. wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu podniosła argumenty z odwołania. Ponadto stwierdziła, że Izba Skarbowa w sposób zawężający traktuje pojęcie "stypendium naukowego". Poza tym wniosła o zwrot zaliczki za 1993 r. w zakresie dotyczącym stypendium doktoranckiego, w kwocie 1.656.000 zł wraz z odsetkami na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych. Przyznaje natomiast zasadność pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego jej ryczałtu na wynajęcie lokalu mieszkalnego.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa w B. wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu przytoczono argumenty jak w uzasadnieniu decyzji. Ponadto stwierdzono, że nadpłaty podlegają oprocentowaniu tylko wówczas, gdy wynikły w związku z uchyleniem lub zmianą decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. W sprawie Beaty B. sytuacja taka nie zaistniała.

Strona 1/2