Przeróbka pomieszczenia mieszkalnego na pomieszczenie, w którym mają być świadczone usługi wykraczające poza zakres usług podstawowych oznacza zmianę sposobu zagospodarowania terenu. Wymaga, zatem uzyskania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w myśl art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./. Skoro, więc skarżący złożył wniosek o zmianę sposobu użytkowania domu mieszkalnego na dom pogrzebowy - nie dysponując ważną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - to nie spełnił przesłanek z art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - w konsekwencji także art. 71 ust. 1 tegoż prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu przy udziale Prokurator Henryki Pancewicz sprawy ze skargi Jolanty i Adama P. na decyzję Wojewody P. z dnia 15 stycznia 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania budynku mieszkalnego na zakład pogrzebowy - oddala skargę.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. pismem z dnia 6 maja 1999 r. (...) przekazał Wydziałowi Architektury i Gospodarki Przestrzennej Urzędu Miejskiego w B. wniosek Adama P. z dnia 28 stycznia 1999 r. o wydanie decyzji dotyczącej zmiany sposobu użytkowania istniejącego budynku mieszkalnego położonego przy ul. T. 6 w B. na zakład pogrzebowy.
Po przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym organ pierwszej instancji decyzją z dnia 5 sierpnia 1999 r. odmówił wnioskodawcy udzielenia pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania wspomnianego obiektu. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, iż dokonana zmiana sposobu użytkowania istniejącego budynku mieszkalnego na zakład pogrzebowy nie spełnia podstawowych warunków zgodności inwestycji z ustaleniami planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Miasta B., zatwierdzonego uchwałą (...) Rady Miasta z dnia 7 listopada 1994 r. Zdaniem organu, wspomniany plan zagospodarowania przestrzennego w żadnym wypadku nie dopuszcza możliwości powstania domu pogrzebowego, gdyż usługa ta nie jest usługa podstawową, a jedynie te usługi mogą być lokalizowane na tym obszarze miasta. Organ jednocześnie podkreślił, że takie stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 kwietnia 1999 r. SA/Bk 1878/98.
Stanowiska organu pierwszej instancji nie podzielił Adam P. i w odwołaniu dowodził, iż organ pierwszej instancji podejmując zaskarżoną decyzję nie wypełnił obowiązujących przepisów. Zdaniem skarżącego, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy zupełnie innego postępowania administracyjnego związanego z decyzją ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji. Odwołujący się uważa, iż przy ocenie czy zakład pogrzebowy może zostać uznany za usługę o charakterze podstawowym "należy wziąć pod uwagę aktualny stan zapotrzebowania na ten rodzaj usług a nie indywidualne fobie, niechęć lub inne uprzedzenia". Wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji i wydanie zezwolenia na zmianę sposobu użytkowania.
Wojewoda P. decyzją z dnia 15 stycznia 2001 r. (...) - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, uznając, iż przedmiotowa inwestycja jest sprzeczna z planem zagospodarowania przestrzennego, co zostało stwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 28 kwietnia 1999 r. w sprawie SA/Bk 1878/98.
Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego wywiedli Państwo Jolanta i Adam P. zarzucając naruszenie art. 30 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym poprzez przyjęcie, iż pogląd wyrażony w sprawie SA/Bk 1878/98, wiąże organ w niniejszej sprawie.
Skarżący zarzucili również naruszenie art. 8 ust. 2, art. 22, art. 32 i art. 65 Konstytucji RP, a także art. 6-9 i art. 11 Kpa przez naruszenie zasady równości wszystkich wobec prawa, naruszenia prawa własności oraz zaufania do organów państwa.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda (...) wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.