skargę w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług.
Tezy

1. W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są podatnikami tego podatku.

2. W sytuacji nieprowadzenia ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 wymienionej ustawy decyzja organu podatkowego oparta na przepisach art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest zgodna z prawem.

Sentencja

oddala skargę w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia 27 lipca 1994 r. Urząd Skarbowy w E. ustalił na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ i art. 104 Kpa Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Usługowemu Spółka Cywilna Teresa i Marek Z. w E. kwoty podatku od towarów i usług podlegające wpłacie do Urzędu Skarbowego za poszczególne okresy sprawozdawcze:

- miesiąc styczeń, luty, marzec /I kwartał 1994 r./ w wysokości 124.964.000 zł.,

- miesiąc kwiecień 1994 r. w wysokości 31.790.000 zł,

- miesiąc maj 1994 r. w wysokości 62.744.000 zł.

W uzasadnieniu decyzji Urząd Skarbowy podał, że zgodnie z zeznaniem o wysokości dochodu osiągniętego w 1993 r. złożonym w Urzędzie Skarbowym w E. przez podatników Teresę Z. i Marka Z. wartość sprzedaży osiągnięta w 1993 r. przez PPU spółka cywilna wynosi 2.882.731.612 zł. W związku z tym, że wartość sprzedaży osiągnięta przez PPU była wyższa niż 1,2 mld złotych, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług Przedsiębiorstwo stało się podatnikiem od 1 stycznia 1994 r. podatku od towarów i usług i obowiązane było do naliczania i uiszczania tego podatku.

W toku kontroli ustalono, że PPU s.c. w E. nie składa deklaracji na podatek VAT i nie prowadzi ewidencji zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT w myśl art. 27 ust. 4 ustawy. Na podstawie wpisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ustalono sprzedaż za poszczególne okresy sprawozdawcze, wyliczono należny podatek VAT według stawki 22 procent w myśl art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z zastosowaniem podwyższenia podatku o 100 procent.

W odwołaniu od powyższej decyzji Teresa i Marek Z. podali, że od 1 stycznia 1993 r. do 28 października 1993 r. prowadzili działalność gospodarczą jako spółka trzyosobowa tj. razem z Januszem M. Powyższa spółka rozwiązała się dnia 28 października 1993 r. i od dnia 1 listopada 1993 r. powstała spółka w składzie Teresa Z. i Marek Z., która do końca roku osiągnęła przychód w wysokości 443.705.012 zł. Z uwagi na powyższą wysokość sprzedaży byli przekonani, że nie są podatnikami podatku od towarów i usług. Ze względu na brak płynności finansowej spółka w dniu 26 maja 1994 r. została rozwiązana a odwołujący się w dacie odwołania utrzymują się z zasiłku dla bezrobotnych.

Izba Skarbowa w S. decyzją z dnia 19 listopada 1994 r. utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji, odnosząc się do zarzutu dotyczącego prowadzenia działalności od 1 listopada 1993 r. w spółce dwuosobowej podano, że Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe spółka cywilna w E. prowadziło działalność w zakresie usług remontowo-budowlanych, transportowych oraz pośrednictwa handlowego w okresie od dnia 1 sierpnia 1991 r. do 26 maja 1994 r. Pomimo zmiany udziałowców działalność w niezmienionym zakresie prowadzona była nieprzerwanie i nie było czasowego wyrejestrowania czy też przerwania działalności spółki. Wobec powyższego należało przyjąć w 1993 r. całkowitą wartość sprzedaży osiągniętą przez spółkę w wysokości 2.882.731.612 zł., co bezwzględnie czyni stronę podatnikiem VAT od 1 stycznia 1994 r. i nakłada obowiązki określone w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Strona 1/3