Zgodnie z przepisami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o stosunku Państwa do Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego /Dz.U. nr 38 poz. 363 ze zm./, nie posiadającego hierarchii, organami gminy wyznaniowej, jako osoby prawnej, są: Walne Zgromadzenie członków gminy i wybierana przez to zgromadzenie Rada Gminy /art. 10 rozporządzenia/, natomiast duchowni wybierani są dla odprawiania nabożeństw i zaspokajania potrzeb religijnych /art. 11 rozporządzenia/. W świetle obowiązujących przepisów duchowny nie jest organem gminy wyznaniowej, a więc nie jest również uprawniony do jej reprezentowania w stosunkach cywilnoprawnych, czy administracyjnoprawnych.
W konsekwencji duchowny Parafii Staroobrzędowej nie jest ani reprezentantem gminy wyznaniowej w stosunkach administracyjnoprawnych, ani też nie jest stroną, ponieważ decyzja wydana w przedmiocie zezwolenia na wycinkę drzew nie dotyczy jego interesu prawnego lub uprawnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mariusza J. - Proboszcza Parafii Staroobrzędowców w G.-G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 22 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie zezwolenia na wycięcie drzew - oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją, wydaną w związku z odwołaniem Mariusza J. - Księdza Parafii Staroobrzędowej w G.-G. od decyzji Wójta Gminy A. (...) z dnia 22 września 1999 r. w sprawie udzielenia Gminie Staroobrzędowców w G.-G. zezwolenia na wycinkę drzew, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa, umorzyło postępowanie odwoławcze, W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, co następuje:
Decyzją z dnia 22 września 1999 r. Wójt Gminy A., w wyniku rozpatrzenia wniosku Rady Gminy Staroobrzędowców w G.-G., udzielił zezwolenia na dokonanie wycinki drzew rosnących na terenie wsi G.-G. Od powyższej decyzji odwołanie złożył Mariusz J. - Ksiądz Parafii Staroobrzędowej w G.-G. wnosząc o jej uchylenie. Wskazał, że "osoba, która wystąpiła z wnioskiem do Gminy nie jest osobą kompetentną i nie ma prawa zarządzać majątkiem parafii". Rozpatrując odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze zważyło, co następuje:
Zgodnie z art. 127 par. 1 Kpa prawo wniesienia odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie. W myśl art. 28 Kpa stroną zaś jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stosownie do art. 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o stosunku Państwa do Wschodniego Kościoła Stroobrzędowego, nie posiadającego hierarchii duchownej /Dz.U. nr 38 poz. 363 ze zm./ staroobrzędowe gminy wyznaniowe są osobami prawnymi i mogą nabywać, zbywać, obciążać i zarządzać ruchomym i nieruchomym majątkiem gminy. Organami gminy są: Walne Zgromadzenie członków gminy i wybrana przez to zgromadzenie Rada Gminy /art. 10/. Duchowni wybierani są natomiast przez Walne Zgromadzenie Gminy dla odprawiania nabożeństw i zaspokajania potrzeb religijnych.
W tym stanie odwołujący się, jako ksiądz parafii /gminy/ nie posiada przymiotu strony w postępowaniu zakończonym zaskarżoną decyzją organu pierwszej instancji. Z tego względu postępowanie odwoławcze zostało umorzone.
W skardze do NSA Mariusz J. - proboszcz - duchowny Parafii Staroobrzędowców w G.-G. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. Zdaniem Skarżącego decyzja z dnia 26 października 1999 r. w sprawie zezwolenia Gminie Staroobrzędowców w G.-G. na wycinkę drzew oraz postanowienie Wójta Gminy A. z dnia 1 października 1999 r. o wznowieniu postępowania została wydana w sposób rażąco odbiegający od prawa. Osoba, która wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Gminy w A., tj. Józef J., /który podaje się nieprawnie za przewodniczącego Gminnej Rady Staroobrzędowców/, z prośbą o zezwolenie na wycinkę drzew nie jest osobą kompetentną do prezentowania na zewnątrz Kościoła, a tym bardziej zarządzać jego majątkiem. Wobec sporów co do zasadności działania dwu konkurencyjnych Rad Gminy, nie mogą działać w parafiach jakiekolwiek zarządy. Właściwymi reprezentantami Cerkwi pozostają więc duchowni poszczególnych gmin wyznaniowych staroobrzędowców. I to tylko oni mają prawo występować do urzędów z wnioskami, prośbami. Bez ich zgody nic nie ma prawa "wyjść" poza obręb parafii. W świetle wymienionych faktów Skarżący prosi o wnikliwe rozpatrzenie wniosku i takie postanowienie Sądu, aby przewrotność i nieprawda nigdy i nikomu nie służyły jako źródło osiągania jakichkolwiek nikczemnych korzyści materialnych.