Umowa sprzedaży jest to czynność konsensualna. Do zawarcia tej umowy dochodzi przez oświadczenie stron umowy.
Okoliczności, dotyczące sposobu realizacji umowy, nie miały istotnego znaczenia dla bytu obowiązku zapłaty opłaty skarbowej.
Organ podatkowy nie musiał sprawdzać, czy doszło do realizacji warunków umowy, sam bowiem fakt zawarcia umowy sprzedaży powodował powstanie obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Andrzeja M. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 3 października 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty skarbowej - skargę oddala.
Urząd Skarbowy w Z., powołując przepisy art. 207, art. 21 par. 3 i par. 4 w zw. z art. 51 par. 1 i art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1998 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ oraz w związku z art. 14 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./, a także par. 58 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./, w związku z dokonaną w dniu 29 grudnia 1996 r. czynnością cywilnoprawną - umową sprzedaży traka 65 typ GKT 60 nr fabryczny 3619/1993, wartości 35.000 zł, stosując stawkę opłaty skarbowej w wysokości 2 procent, określił wysokość zaległości w opłacie skarbowej - 700 zł, wysokość odsetek wyliczonych na dzień wydania decyzji w kwocie 1.356,40 zł, w trzech odrębnych decyzjach, adresowanych do:
1/ Daniela M.,
2/ Andrzeja M.,
3/ Jana S.
W uzasadnieniach każdej z powyższych decyzji zawarta była informacja, że odpisy doręczone zostały pozostałym kontrahentom czynności cywilnoprawnej, strony umowy zobowiązane są solidarnie do pokrycia ciążącej na umowie sprzedaży opłaty skarbowej.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł tylko Andrzej M., który kwestionował zawarcie przez niego umowy zakupu traka tartacznego oraz twierdził, że trak sprzedała osoba prowadząca tartak i dlatego czynność sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie opłatą skarbową. Pozostałe strony umowy nie wniosły odwołań w sprawie.
Izba Skarbowa w B. decyzją z dnia 3 października 2001 r. utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W ocenie organu odwoławczego sprzedającym był Jan S., który występował jako osoba fizyczna. W tej sytuacji umowa kupna-sprzedaży z dnia 29 grudnia 1996 r. zawarta pomiędzy sprzedającym Janem S., a kupującym Andrzejem M. i Danielem M. podlegała opodatkowaniu opłatą skarbową.
Przedmiotowa umowa wywarła skutki cywilnoprawne i nigdy nie zakwestionowano jej skuteczności.
Skarżąc powyższą decyzję Andrzej M. twierdził, że umowa zawarta z "S." nie doszła do skutku, ponieważ nie wyremontował traka w uzgodnionym terminie, który miał zakupić od "P." Twierdził, że ostatecznie trak został nabyty od "P." po wystawieniu przez niego rachunku na 10.000 zł, a rama została odebrana z podwórka "S." Od nabytego traka od "P." opłata skarbowa została uiszczona w całości w kwocie 300 zł. Podnosił, że znamiennym w sprawie jest brak odwołania Daniela M. reprezentowanego przez pełnomocnika Andrzeja M., zobowiązanego solidarnie do zapłaty opłaty skarbowej. Działanie takie wspólnika jest podejrzane i niezrozumiałe skarżącemu.
Odpowiadając na skargę Izba Skarbowa w B. wnosiła o jej oddalenie. W ocenie organu skarga nie wniosła do sprawy żadnych nowych okoliczności. Zdaniem organu bezspornym jest fakt zawarcia umowy kupna-sprzedaży w dniu 29.12.1996 r. i od czynności sprzedaży objętej tą umową strony nie zapłaciły należnej opłaty skarbowej. Okoliczności podnoszone przez skarżącego nie miały żadnego znaczenia do powstania obowiązku podatkowego w zakresie opłaty skarbowej od samej czynności zawarcia umowy kupna-sprzedaży. Czynność sprzedaży objęta umową nigdy nie została prawnie skutecznie zakwestionowaną.