Artykuł 145 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ pozwala na wymierzenie opłaty adiacenckiej w terminie do 3 lat od dnia urządzenia lub modernizacji drogi albo od stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej bez względu na to, czy stan ten powstał przed dniem 1 stycznia 1998 r., czy po tej dacie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 3.12.1999 r. (...) w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej i (...) w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej - oddala skargę.
Dwiema decyzjami wydanymi w dniu 11.11.1999 r. Zarząd Miasta B. ustalił Henrykowi K., właścicielowi nieruchomości położonej w B. przy ul. P., oznaczonej jako działka geodezyjna nr 859/12 o powierzchni 0,3519 ha opłaty adiacenckie w kwocie 5.533,50 zł z tytułu wybudowania w 1996 r. na ulicy P. instalacji wodociągowej i w kwocie 7.193,50 zł z tytułu wybudowania instalacji sanitarnej. W odwołaniach wniesionych od obu tych decyzji - Henryk K. zakwestionował wysokość opłat i podniósł, iż wobec braku odpowiednich rozgałęzień nie istnieje obecnie możliwość podłączenia jego nieruchomości do obu wybudowanych instalacji a wybudowanie należytych przykanalików będzie bardzo kosztowne.
Decyzjami (...) z dnia 3.12.1999 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy obie zaskarżone decyzje. Organ odwoławczy w oparciu o dokumenty wskazujące na przebieg obu wybudowanych instalacji ustalił, iż wzdłuż granicy nieruchomości odwołującego się znajdują się studzienki umożliwiające podłączenie tej nieruchomości do wybudowanego wodociągu i zostało wybudowanych sześć punktów umożliwiających podłączenie tej nieruchomości do kanału sanitarnego.
Na obie wymienione wyżej decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Henryk K. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zarzucił w niej naruszenie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami przez ich zastosowanie do stanu faktycznego zaistniałego w 1996 r., mimo iż postępowanie administracyjne o ustalenie opłaty adiacenckiej nie zostało wszczęte przed wejściem w życie tej ustawy. Zgodnie zaś z art. 233 tej ustawy nie działa ona wstecz na stan faktyczny zaistniały w 1996 r. Zaskarżone decyzje naruszają więc również przepisy art. 2 i art. 7 Konstytucji RP i art. 6 i art. 7 Kpa przez zastosowanie wbrew prawu z mocą wsteczną przepisów wymienionej wyżej ustawy o gospodarce nieruchomościami. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej je decyzji organu I instancji. W dodatkowym piśmie z 15.05.2000 r. skarżący podniósł, że art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przewidujący trzyletni termin ustalania opłat adiacenckich od dnia ukończenia inwestycji nie ma charakteru przepisu intertemporalnego i może dotyczyć tylko budów ukończonych po dniu 1.01.1998 r., to jest po dniu wejścia w życie tego przepisu. Natomiast inwestycje, które stały się podstawą wymierzenia opłat adiacenckich skarżącemu zostały ukończone w 1996 r. i opłat tych nie można wymierzyć na podstawie nie obowiązującej już od 1.01.1998 r. ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości, a także na podstawie aktualnie obowiązującej ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W odpowiedzi na tę skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. wniosło o jej oddalenie.